Laatst reed ik van Zeeland naar Leeuwarden. Voor de zekerheid had ik mijn paspoort maar meegenomen. Je weet tenslotte maar nooit of je zonder je donkerrode boekje Friesland wel binnengelaten wordt. Mijn Zeeuwse vrienden wensten me een goeie reis naar het hoge Noorden. Apart volk, die Zeeuwen. Je weet eigenlijk nooit wat ze precies bedoelen.

Vlakbij Rotterdam stop ik bij een tankstation om een broodje te kopen. Een paar Feyenoord hooligans gebruiken het tankstation als verzamelplaats voor hun acties later op die dag. Je bent Zeeland nog niet uit of je hoort en ziet al direct dat je met heel ander volk te maken hebt. Bij deze mannen zie je wel meteen wat ze bedoelen.

Tussen Den Haag en Leiden moet ik tanken. Een rasechte Hagenees staat een pomp verderop. Hij schreeuwt dat mijn 'Regtah Agtah Rigtingaanwezah' het begeven heeft. Nadat ik hem bedankt heb, koop ik binnen een nieuw lampje. De man achter het loket is een authentieke Leienaar inclusief rollende R.

In Amsterdam rijd ik even de stad in om mijn uitgeleende verrekijker op te halen. Als ik door de graafwerkzaamheden aan de Noord Zuid lijn even niet goed oplet en daardoor een taxichauffeur geen voorrang geef, heb je de poppen aan het dansen: “He bijgoochem, heb je je ogen een snipperdag gegeven?”

Voordat ik via de Afsluitdijk aan de grote oversteek begin, verlaat ik de grote weg en rijd nog even over een paar boerenweggetjes door de kop van Noord Holland. Dat doe ik wel vaker. Gewoon genieten van het 'Hollandsche' landschap. Midden op de weg staat een vrachtwagen vol uien. De motor is afgeslagen en het ruikt lekker. De Westfriese chauffeur maakt weinig haast: "Het sonnetje skajnt, wat wil een mens nog meer?"

Ik heb nog geen tweehonderd kilometer door Nederland gereden en op dat betrekkelijk kleine stukje zie, voel en hoor je al de soms verrassend grote verschillen tussen mensen in de diverse steden en dorpen. En dat is nog maar een deel van Nederland. Binnen Europa zijn de verschillen tussen de bewoners vaak groter dan de overeenkomsten. Daarom is het ook niet zo vreemd dat veel vormen van Europese samenwerking niet zo succesvol zijn.

Van de Euro tot de Single European Sky, uiteindelijk draait het allemaal om de mensen, de Europeanen, die zich gezamenlijk achter de plannen moeten scharen. Met om de dertig kilometer binnen ons eigen landje al zoveel verschillen, zie ik de prachtige plannen voor een efficiënt werkend Europa maar somber in.

Aan de andere kant van de Afsluitdijk rijd ik zonder oponthoud of problemen Friesland binnen. Misschien een lichtpuntje?

Jan Cocheret
[email protected]