De zogeheten ‘summer of love’ duurde twee feestweekenden en de ‘summer of travel’ werd in de kiem gesmoord. Terecht werd de evenementensector gecompenseerd voor de geannuleerde evenementen. Maar ik vond het ook wel een klap in het gezicht voor onze sector. Want waarom zou de overheid met twee maten moeten meten? Waarom zou de ene sector wel gecompenseerd kunnen worden voor annuleringen en de reissector niet? Waarom zouden wij onze tienduizenden geannuleerde events, onze boekingen dan ook niet gecompenseerd krijgen? De staatssecretaris reageerde gelukkig snel op onze brandbrief hierover, en inmiddels is er op ambtelijk niveau een eerste overleg geweest. Het zal mij benieuwen.

Om in danssfeer te blijven: de afgelopen weken konden we lezen dat de economen met het CPB voorop, in polonaise door Nederland trokken omdat de crisis voorbij zou zijn. Men riep in koor dat het maar eens klaar moet zijn met de coronasteun die aan het bedrijfsleven wordt gegeven. Zo mogelijk vond ik deze uitlatingen nog stuitender dan ‘dansen met Janssen’. Als je niet sectoraal inzoomt en alleen maar naar de macrocijfers kijkt, dan denk je al snel dat het Nederland economisch weer voor de wind gaat. Hartstikke goed natuurlijk en ik gun iedere sector zijn winst maar er zijn toch echt sectoren die nog in een diepe crisis zitten. En je zou toch van economen mogen verwachten dat zij verder kijken dan hun neus lang is.

Die financiële steun is voor de reissector zeker nog tot en met het eerste kwartaal 2022 onmisbaar om de periode naar doorzettend herstel te kunnen overbruggen. Wij zullen er alles aan doen om het kabinet te herinneren aan haar belofte dat het náást het bedrijfsleven staat en de bedrijven niet laat vallen. Dat wordt nog een hele toer, want de geluiden uit Den Haag zijn weinig hoopgevend.

Kortom we kunnen aan de bak. Voor de ANVR geen ‘summer of love’ maar een ‘summer of lobby’.