Het is belachelijk, en het zou toch wel anders moeten kunnen. Terwijl de coronarook hier langzaam boven het slagveld optrekt begint de luchtvaart weer op stoom te komen. En daarmee ook de ‘nodeloze doorverbinding’; da’s nou weer jammer!
Wat ik ermee bedoel? Nou, veel passagiers kan het niet schelen met welke luchtvaartmaatschappij ze vervoerd worden. Ze typen op de computer begin en eindbestemming in en boeken het ticket met de laagste prijs. En dat zijn bijna altijd de vluchten met één of meerdere overstappen. Luchtvaartmaatschappijen gebruiken ze als opvullertjes. Zo kunnen ze ook die laatste paar nog onbezette stoelen verkopen, en dat tegen een zacht prijsje, daar waar een passagier voor een non-stopvlucht de hoofdprijs kwijt is. Tja, tegenwoordig betaal je niet meer voor wat je krijgt, maar wat je wenst.
Voorbeeld; neem twee willekeurige prijsbewuste passagiers; een Frankfurter en een Amsterdammer. Beiden willen naar Los Angeles. Het maakt ze niet uit hoe ze er komen. Momenteel kan het zomaar zijn dat voor de Nederlander Lufthansa via Frankfurt het goedkoopst is, en voor de Duitser KLM via Schiphol. En zo kunnen ze halverwege hun eerste stretch bijna naar elkaar zwaaien tijdens de tegenliggende vluchten, om vervolgens na overstap elkaar weer te treffen bij de douane in Los Angeles.
Kijk, een doorverbinding heb je soms écht nodig om op je eindbestemming te komen; maar om nou in te stappen in een vlucht die in eerste instantie mijlenver de verkeerde kant op passagiert?
Ik begrijp het wel, maar vind het tegelijkertijd een raar fenomeen, zeker in deze CO2-tijd. Al die nodeloos bezette passagiersstoelen wereldwijd bij elkaar opgeteld zorgt voor talloze onnodige vluchten.
Hoe dan wel? Overheidsregelingen? Belastingen? Verboden? Dat gaat ‘m niet worden. Maar misschien wordt het hoog tijd dat luchtvaartmaatschappijen onderling eens gaan kijken of ze niet wat kunnen aanpassen. Het lijkt me toch mogelijk dat bijvoorbeeld Lufthansa en KLM een mooi computer-uitruil-programmaatje kunnen ontwikkelen wat deze twee passagiers eruit vist en een mailtje stuurt of ze niet liever non-stop naar LA willen voor dezelfde prijs; daar ging het toch om? Die willen vast wel, want het scheelt een hoop tijd. Die luchtvaartmaatschappijen willen ook wel. Die vangen hetzelfde ticketgeld maar hebben een stuk minder brandstof-, afhandelings-, en allerhande andere kosten. Win-win dus. Maak er een wereldwijd programmaatje voor alle luchtvaartmaatschappijen van, en je hebt win-win-win. Want op die manier betaalt ook nog eens het milieu non-stop een lagere prijs!
Deze column staat ook in de juni-editie van Luchtvaartnieuws Magazine. Bestel een los exemplaar of neem een voordelig abonnement.