Naast al die ellende is de overdosis en chaos van de winkelstand op Schiphol ook al niet echt meer een reden om bijvoorbeeld vanuit Engeland, Duitsland, en Scandinavië via onze nationale luchthaven de wereld in te reizen. Om over de parkeercriminaliteit, taxi-gedoe en de te overvolle lounges voor de best betalende passagiers nog maar te zwijgen.

Maar wat het paradepaardje moest worden, de Centrale Security, is wel een toppunt van wat het management van Schiphol fout kon doen. Een tien minuten kwestie zou de veiligheidscontrole worden....

In alle journaals was de lachende Schiphol-topman Jos Nijhuis te zien toen hij de rode knop indrukte, de start van alle ellende, zo bleek al direct. Een paar dagen later, toen het gelijk van de chaos te overduidelijk was geworden, stuurde Schiphol een woordvoerder de tv-schermen op om de (goed)gelovigen te zeggen dat het allemaal wel meeviel en dat de pijn gauw over zou zijn. Halleluja, praise the lord met een kleine l.....

Intussen wordt de ellende met de dag groter. Hoe lang moeten we dit nog zo aanzien? Hoe lang mag de reputatie van ooit dit pareltje van de Nederlandse luchtvaart nog verder naar de Filistijnen geholpen worden?

Het is niet vreemd dat de tickets via de gevleugelde vrienden van de sjeiks zoveel goedkoper zijn. Zo kreeg Emirates een behoorlijke marketingbijdrage van 2 miljoen euro van Schiphol om voet aan de grond te krijgen in Nederland.

Staatssecretaris Wilma Mansveld, die op alle fronten - Fyra, NS, KLM en luchtvaart - haar onkunde bewijst en ook vakbonden als de Vereniging Nederlandse Verkeersvliegers (VNV) kunnen hun pijlen beter richten op de leiding van Schiphol dan op de vermeende oneerlijke concurrentie van maatschappijen. Overigens, die aangevoerde staatssteun is niet anders dan die van de KLM in de vele eerste decennia van haar 100-jarig bestaan.

Arnold Burlage
[email protected]