easyJet toont visie en strategie, van nu de uitbreiding op Schiphol tot de recent aangekondigde samenwerking met Emirates, de succesvolste en gevreesde mega-maatschappij uit het Midden-Oosten, die de KLM ook al in alle opzichten hevig dwars zit.

Dan ook nog dit: easyJet maakt winst, groeit, Transavia zit nog steeds zwaar in de rode cijfers, geeft de vliegtuigen een kostbaar ander verfje en kondigt aan het voor de passagiers allemaal wat vriendelijker te gaan doen. Wat een beleid. Wat een marketing. Het wordt tijd om de bezem te halen door dit vriendelijke en - zo lijkt het - ondeskundige beleid. Waar zijn we mee bezig in dit land?

Overigens valt het ontbreken van een merkbare visie en strategie ook moedermaatschappij Air France-KLM aan te rekenen. Beseft dan niemand daar in die top, dat luchtvaart in zekere zin als oorlog moet worden beschouwd, dat snel handelen en anticiperen cruciaal zijn en dat voor een prijsvechter lage kosten en een sobere uitstraling cruciaal zijn voor de mate van succes?

Trouwens, de vraag mag ook hardop worden gesteld wat Air France-KLM zelf doet om de oprukkende concurrentie en omsingeling te pareren. Niet alleen door Emirates, Qatar Airways en Etihad uit het Midden-Oosten maar ook door de prijsvechters, zoals bijvoorbeeld easyJet, Ryanair, Vueling, Norwegian en Wizz Air, dat vorige week nog honderd nieuwe Airbus-vliegtuigen bestelde. Transavia bestelde eerder de helft van dit aantal, waarvan het merendeel ook nog naar de Franse zustermaatschappij verdwijnt.

Wordt het dan niet als een bedreiging beschouwd dat prijsvechters een steeds grotere rol spelen in het luchtvervoer binnen Europa? En dat daarmee ook de Europa-operaties van de KLM groot gevaar lopen? En als die bedreiging wel serieus wordt gezien, waarom wordt dat dan niet van de daken geschreeuwd om personeel, politiek en zelfs publiek te mobiliseren? Nu gebeurt dat slechts door een vakbond als de bezorgde Vereniging van Nederlandse Verkeersvliegers (VNV).

Of gaat het nu echt niet meer om 'onze' KLM en 'ons' Transavia waarmee we de eerste charter-vluchtjes naar de zon maakten. Is daar het hoofd misschien al in de schoot geworpen? Zijn we wellicht al gevallen voor het met veel bravoure en weinig daden kraaien van de Franse haan, terwijl de KLM zwaan, dat schitterende symbool van betrouwbaarheid en duurzaamheid, al veel eerder het leven moest laten?

De hoogste tijd voor een snelle bezinning en nog snellere actie, al is het allang vijf voor twaalf geweest.

Arnold Burlage
[email protected]