PALMA DE MALLORCA - Een lichamelijke beperking hebben en tóch onbezorgd een vliegreis maken naar de zon? Martinair en het Rode Kruis maakten het ook dit jaar weer mogelijk. Een bevlogen crew, 51 lichamelijk gehandicapten, dertig begeleid(st)ers en natuurlijk mooi weer vormden de belangrijkste ingrediënten die nodig waren om een grote groep gehandicapten uit heel Nederland voor het 36ste jaar op rij een geweldige dag te bezorgen.

Het is woensdag 4 oktober. Rond zes uur in de morgen verzamelen de eerste lichamelijk gehandicapte gasten en hun familie zich op Schiphol, waar begeleiders van het Rode Kruis ze opwachten. Als rond de klok van zeven iedereen stevig vastgesjord zit in de door Martinair beschikbaar gestelde Airbus A320, stapt plotseling Martinair-CEO Arie Verberk in hoogsteigen persoon het vliegtuig binnen om 'de troepen te inspecteren'.

Rond half acht stijgt het vliegtuig op van de Kaagbaan. Helaas is het wat bewolkt boven Europa waardoor de grote steden waarlangs de route leidt (Parijs, Girona) niet te zien zijn, maar dat mag de pret niet drukken. De landing op Palma de Mallorca, ruim twee uur later, is boterzacht.

Bustour als verrassing
Het duurt even voordat iedereen met een speciale lift uit het toestel en in de bussen is getild. Wanneer de mededeling klinkt dat we drie kwartier voorlopen op schema klinkt luid applaus. Doordat alles zo strak en stipt is gegaan, is er tijd voor een sightseeing tour en, tot verrassing van velen, zelfs voor een korte tussenstop om van het uitzicht te genieten.

Bij aankomst bij hotel Palmanova is de groepsfoto het eerstvolgende belangrijke punt op de agenda. Het Rode Kruispersoneel moet er even flink tegenaan om iedereen in positie te krijgen. Vervolgens kost het de fotograaf opvallend weinig moeite om met behulp van een "cheese" een brede lach tevoorschijn te toveren bij de aanwezigen. Nu is er even tijd om te zonnen op het terras van het hotel. Al snel schalt Frans Bauer door de luidsprekers en ontstaat er zowaar een spontane polonaise waarbij het rood van Martinair en het rood van het Rode Kruis zich vermengen.

Iedereen kan met elkaar uit de voeten én uit de wielen!
Tot dusver heeft deelneemster Ancella van Swieten maar één woord voor het verloop van de dag: "Klasse, echt klasse. Het belangrijkste vind ik het om elkaars leven te verrijken. Hoewel we met een hele groep vreemde mensen op vakantie zijn, ontstaat er toch geen ruzie. Mensen met een beperking kunnen hier prima met elkaar uit de voeten... én uit de wielen", zo zegt de goedlachse Ancella.

Na een typisch Spaans koud en warm buffet is dan eindelijk het strand aan de beurt. De Martinair-captain en de purser schromen niet om met opgestroopte broekspijpen de zee in te lopen, met tussen hen in een dame geklemd die voor het eerst natte voeten gaat krijgen van het water van de Middellandse Zee.

Ook mevrouw Wolfkamp is "helemaal weg" van de dagtrip. "Ik ging voor het vliegen, hier heb ik met volle teugen van genoten. Vervolgens heb ik een lekkere lunch gehad." Nagenietend van dit alles op het strand voegt ze nog toe: "Ik ben er helemaal weg van." Wat ze nou het mooiste vond? Na enig twijfelen: "Het vliegen!"

Joke Vervat, coördinator 'vakantieweken' van het Rode Kruis in Driebergen, heeft jaren op een dergelijke trip moeten wachten. "Ik wilde gewoon eens zien hoe de mensen een dergelijke trip beleven. Dit is zo leuk en geslaagd dat ik nu tegen mijn eigen cliënten in Driebergen kan zeggen: joh, ga eens mee." Al met al vindt Joke Vervat het een "dag om positief op terug te kijken."

Als het leuk is, vliegt de tijd en voordat sommigen het doorhebben is het alweer half vier, tijd voor de terugreis. Bij aankomst op het vliegveld blijkt de douane steekproefsgewijs doch streng te controleren. Fotograferen is even strikt verboden.

Laag over de kust
Op de terugvlucht heeft de captain nog een leuke verassing. De luchtverkeersleiding geeft de cockpitbemanning toestemming om op zeshonderd meter vlak langs de kust te vliegen, zodat de passagiers van de Airbus A320 een schitterend uitzicht hebben over Scheveningen, Noordwijk, Zandvoort en IJmuiden. Het toestel scheert vervolgens laag over de weilanden om vervolgens soepel op de Zwanenburgbaan te landen.

Na een korte rit parkeert het toestel aan de B-pier, vlakbij het hoofdkantoor van Martinair. Terwijl de gasten zich daar tegoed doen aan een welverdiend 'Hollands bakkie' en een plak cake, krijgt CEO Arie Verberk uit handen van Marc Hofstra, directeur van het Rode Kruis Nederland, een symbolische schaal als dank voor het ter beschikking stellen van vliegtuig en bemanning. Of een dergelijke trip volgend jaar weer mogelijk is? Verberk: "Eigenlijk kan het, gezien de steeds duurder wordende kerosine niet…” - waarbij de zaal aan zijn lachende gezicht al kan aflezen dat hij een grapje maakt - “maar we doen het wel!"

Bekijk het dat Luchtvaartnieuws.nl maakte van de reis.

Door Vincent Carlier en Klaas-Jan van Woerkom