Als vlieger doe je je hele leven precies hetzelfde. Je stapt in een vliegtuig, zet alle knopjes in de juiste stand en start de motoren. Dan rij je naar de startbaan, geeft gas en trekt aan de stuurknuppel. Het vliegtuig vliegt. Je kijkt naar het voorbijglijdende landschap en daarna ga je je voorbereiden op die altijd weer onvermijdelijke landing. Het einde van iedere vlucht.

Toch is iedere vlucht weer anders. Je vliegt bijvoorbeeld steeds met andere collega’s. Dat is heel anders dan op een kantoor waar je iedere dag tegen dezelfde gezichten mag aankijken. Kantoorvriendschappen kennen wij bijna niet. Aan de andere kant heb je ook weinig last van kantoorpolitiek en met die ene vervelende egoïstische collega hoef je niet meer dan een enkele keer samen te werken. Aan het begin van iedere nieuwe vlucht smelten bemanningsleden zich als vanzelf samen tot een team om na afloop weer net zo gemakkelijk uit elkaar te vallen. Soms kom je elkaar daarna nooit meer tegen.

Iedere vlucht is toch weer anders. Bij de meeste korte vluchten vlieg je meteen weer terug naar huis. Je komt nog eens nergens en je ziet nog eens niets. Maar als de vluchten wat langer duren, blijf je overnachten. Over de hele wereld zitten iedere dag honderdduizenden vliegtuigbemanningen in hotelkamers. Er zijn maanden dat een vlieger meer dan de helft van zijn nachten in een hotelbedje slaapt. Als je echt iets over hotels wilt weten moet je bij ons zijn. Gelukkig maken de luchtvaartmaatschappijen over het algemeen goede deals met tophotels. De crew moet toch uitgerust aan de thuisreis kunnen beginnen.

Voor mij betekent het einde van de vlucht het begin van een avontuur. Een nieuwe stad of een hernieuwde kennismaking met een oude stad. Een uitstapje naar een krokodillenfarm of een onverwacht concert van een van mijn helden die toevallig net die avond in dat verre oord optreedt. Een boottocht of een stadswandeling. Fietsen in de bergen of een vreemd biertje in een raar glas. En alle soorten mensen die je je maar kunt voorstellen.

Vorige week Moskou, vandaag Nairobi, volgende maand Tokyo of New York. Wij zijn de kampioenen van het bliksembezoek. Geen strandreisjes of weken door de bergen trekken. Nee ik ga voor DHDD, dagje hier, dagje daar. Daar moet je van houden. Dat doe ik.

Jan Cocheret
[email protected]