Het lijkt een scene uit een van die ouderwetse Franse vakantie filmcomedies van Monsieur Hulot: Au Camping! Een paar mannen lopen door elkaar en proberen een tent op te zetten. Het frame bestaat uit twee poten en een glijbaan. De man met ongetwijfeld het grootste technisch inzicht probeert zijn campinggenoten duidelijk te maken dat het frame over de binnentent geplaatst moet worden. Hij weet het natuurlijk nog van de vorige keer.

De tent staat op een enorm grasveld. Inmiddels zijn er tientallen andere campinggasten gearriveerd. Boven op het frame zitten nu drie mannen, die de binnentent proberen te openen. Ze trekken iets uit de binnentent. Het is een man in een wit pak. Ze laten hem voorzichtig over de glijbaan naar beneden glijden. Daar wordt hij opgevangen door een paar sterke mannen, die hem naar een luie campingstoel dragen. Hij kijkt wat verdwaasd in de verte.

De tweede man die eruit getrokken wordt komt me bekend voor. Hij lacht! Ook hij gaat via de glijbaan naar beneden en wordt in de tweede stoel gezet. Hij blijft lachen en hij zwaait vrolijk naar de omstanders. Dan krijgt hij een telefoon in zijn handen gedrukt en het lijkt erop dat hij zijn vrouw en kinderen vertelt hoe leuk het was in de binnentent en dat hij nu toch ook weer erg blij is, dat hij eruit is. Onze nationale held André Kuipers is terug op aarde.

Via NASA tv en de Russische televisie krijgen we na de prachtige beelden van de high tech terugvlucht, ook de nog mooiere beelden van het uitstappen uit de Soyuz capsule. Deze scene doet pas echt eer aan de waarde van wat de drie astronauten gepresteerd hebben. Anno 2012 is een ruimtevlucht nog steeds een echte ontdekkingsreis is, die niet onderdoet voor wat de grote ontdekkingsreizigers uit de Middeleeuwen presteerden.

Het lijkt allemaal zo makkelijk, maar dankzij wetenschappers, de Russische Ruimtevaart organisatie, NASA, ESA en vooral onvoorwaardelijke optimistische onderzoekende astronauten als onze eigen André Kuipers blijft de mensheid zich ontwikkelen en zicht houden op een betere toekomst voor de aarde en al haar bewoners. Daar kunnen wij gewone stervelingen een voorbeeld aan nemen.

Met zijn jarenlange voorbereiding en in totaal ruim 200 dagen in de ruimte, heeft André een flink deel van zijn leven gegeven voor het voortbestaan van de mensheid. Laten we hem daar dankbaar voor zijn en hem nu een welverdiende vakantie toewensen. Na de landing in Kazachstan lijkt het er op dat hij het echte ontspannen vakantiegevoel al helemaal te pakken heeft!

Jan Cocheret
[email protected]