In de verte hoor ik stemmen. Vanuit een diepe slaap kruip ik langzaam omhoog. Ik heb geen idee waar ik ben. Niets komt me bekend voor. De stemmen klinken weer, maar ik kan er geen woord van verstaan. Roepen ze mij of iemand anders?
Mijn ogen zijn open en langzaam vul ik de ontbrekende gegevens in. Het standby lichtje van een grote televisie zorgt samen met het oplaadlampje van mijn computer voor net dat beetje licht dat nodig is om te kunnen zien waar ik ben. Het is een hotelkamer. O ja, we zijn vannacht aangekomen. Het voelt alsof ik net een uurtje heb geslapen.
De stemmen zijn opgehouden. Was er nou ook nog een paar keer op de deur geklopt? Dat moet dan bij de buren geweest zijn, want het eerste dat ik doe als ik een hotelkamer binnenstap, is het bordje 'Do Not Disturb' aan de deur hangen. Ik draai me om en sluit mijn ogen. Langzaam zak ik weer in de nog volop aanwezige slaap.
'Trrrrinnnggggg'! Nog voordat ik compleet ben afgedaald, komt vlak naast mijn oor de telefoon tot leven. 'OK OK, you win!' Terwijl ik op de klok naast de telefoon zie dat het bijna kwart over vijf is, neem ik de telefoon op: "Hello?"
"Laundry, we come to pick up your laundry".
"Laundry? What are you talking about? I don't have any laundry. It is quarter past five in the morning, what's wrong with you?" Mijn half verstaanbare slaapstem probeert het gesprek af te sluiten: "...and I have the 'Do Not Disturb' sign on my door!"
"Exactly, that is why we call you. You have laundry for pick up at 5.15 and we don't want to disturb you. That is why we use the telephone."
Hoewel ik zelf ook vaak vreemde gedachtenkronkels heb, kan ik de hotelmeneer niet meer volgen. Ik zit vast in een absurdistische scene, waar geen touw aan vast te knopen is. Vaag kijk ik van de klok naar de telefoon. Volgens de klok is het nu precies kwart over vijf, 515. Op de telefoon staat het nummer van mijn kamer, room 515.
Het ontbrekende stukje van de puzzel is gevonden. De hotelmeneer beseft dat hij kamernummer en tijdstip heeft verwisseld en maakt zijn excuses. Natuurlijk mag ik mijn hele was vandaag gratis laten doen. Hij wenst me welterusten. Ik draai me weer om en hoop dat ik voor de terugvlucht nog een paar uur kan slapen.
Jan Cocheret
[email protected]