Op 1 juni 2009 presenteerde ik op het vliegveld van Oostwold samen met Leo van der Goot de leukste airshow van Nederland. Ergens halverwege tussen een ultralight en het optreden van de Uiver bereikte ons de eerste geruchten van een ongeluk met een verkeersvliegtuig. Het zou niet bij geruchten blijven. Midden boven de Atlantische Oceaan was een Airbus verdwenen.

Terwijl het luchtvaartspektakel boven het Groningse landschap gewoon doorging, dwaalden mijn gedachten af naar de cockpit van de Airbus en de Atlantische Oceaan. Net als iedere andere verkeersvlieger, vraag je je onmiddellijk af wat er gebeurd zou kunnen zijn. Was het een bomaanslag of een technisch mankement. Het meest vreemde was dat het toestel blijkbaar in een keer verdwenen was.

Dan hoor je dat het vliegtuig door een gebied met zeer zware onweersbuien was gegaan. Misschien had dat er wat mee te maken, al zijn er vrijwel geen vliegtuigongelukken bekend waarbij blikseminslag of zware turbulentie de belangrijkste oorzaak is gewest.

De bemanning was niet in staat om enige informatie door te geven. Het vliegtuig zelf had tijdens haar laatste minuten nog wel een stroom gegevens via de radio verzonden, maar dat was bij lange na niet voldoende om te begrijpen wat er gebeurd was.

Een ding wisten we in ieder geval zeker. De vluchtrecorders zouden precies vertellen wat er gebeurd was, daar in die donkere zomernacht boven de oceaan. Ze moesten alleen nog even gevonden worden. Het was voor iedereen een enorme teleurstelling dat de zwarte dozen waarschijnlijk nooit gevonden konden worden. De oceaanbodem was te bergachtig en het wrak lag op een diepte van meer dan drie kilometer.

Na een jaar van zoeken, werd uiteindelijk het bedrijf Woods Hole ingeschakeld. Met drie onbemande onderzeebootjes en heel veel geduld is de zoekactie voortgezet. Iedere dag kon per bootje vijftig vierkante kilometer bekeken worden. Het totale zoekgebied besloeg bijna 20.000 km2. Air France, Airbus en de Franse onderzoeksraad hadden weinig keus. De recorders moesten gevonden worden. Het was volstrekt onaanvaardbaar dat we nooit zouden weten wat er gebeurd was. Misschien gebeurt het morgen weer en wat voor verhaal heb je dan?

Afgelopen maand zijn er twee wonderen gebeurd. Allereerst werden de recorders gevonden en niet veel later werd bekend dat alle informatie bruikbaar is. In juni wordt het eerste rapport verwacht.

Twee jaar na het ongeluk op 13 juni, tweede Pinksterdag 2011, is er weer een airshow in Oostwold. Nog leuker, grootser en wederom gepresenteerd door hetzelfde team. Deze keer graag zonder geruchten.

Jan Cocheret
[email protected]