Hoe ik na ruim 40 jaar in de journalistiek, denk over de Nederlandse luchtvaart? Nog steeds is dat een onderdeel van onze economie om trots op te zijn. Nog steeds dankt de economie van ons land daaraan een bijdrage van 30 miljard euro per jaar. En maar liefst 330.000 landgenoten hebben direct en in direct een baan in de luchtvaart.

Alle reden dus (nog) om trots te zijn op wat de vliegerij Nederland nu na al bijna een eeuw heeft gebracht. Het is het rendement van pioniers, aanpakkers en van geen woorden maar daden. Moeten dan alle bedreigingen en prutsers, die ons kostbare erfgoed in de waagschaal stellen, maar onbenoemd blijven? Ik zal ze blijven achtervolgen....

De critici, nogmaals het zijn er gelukkig weinig, wil ik vragen: moeten we dan blijven juichen om wat onze voorgangers op Schiphol en in het wereldluchtruim nalieten? En tegelijk juichen bij wat wordt verslonsd, bijvoorbeeld het verlies van honderden, duizenden prachtbanen bij de KLM?

Zijn al die hosannaroepers, die over die bedreigingen zwijgen, me af en toe beschimpen en soms zelfs bedreigen niet een groter gevaar dan de oprukkende concurrentie uit het Midden-Oosten en de opmars van prijsvechters? Of de ondeskundige slopers, die alle samenwerking in de luchtvaartsector frustreren en alle verworvenheden op het spel zetten?

Is er in de meeste oorlogen door sommigen van hoog tot laag ook niet te lang gezwegen? En is ook de luchtvaart met die enorme economische belangen en bikkelharde concurrentie geen oorlog?

Moeten we maar blijven roepen dat we de beste dijkenbouwers zijn van de hele wereld, dat we bruggenbouwers zijn, zoals geen ander land die heeft en dat onze scheepsbouwers tot de wereldtop behoren? En is dat intussen allemaal door ondeskundigheid en onbenulligheid niet om zeep geholpen, door mensen die dachten eeuwig op oude roem te kunnen teren? Zijn we niet op tal van fronten links en rechts ingehaald?

Of ik wil stoppen met mijn kritische schrijverij? Nooit! Het aantal instemmende en bezorgde reacties is gelukkig iedere keer opnieuw weer overweldigend. Het aantal complimenten gelukkig ook. Niet alleen voor mij, vooral ook voor Luchtvaartnieuws.nl, dat voor mijn bespiegelingen en kritische noten letterlijk en figuurlijk een wereldwijd platform biedt.

Het is indrukwekkend om soms te ervaren hoe snel naast al het luchtvaartnieuws, dat 24/7 wordt gepresenteerd, ook de columns en commentaren een weg over de wereld vinden. Het doet goed, vaak al binnen enkele uren, reacties te krijgen uit alle delen van de wereld van Canada tot Spanje of onlangs zelfs uit de binnenlanden van de Filipijnen. Landgenoten, die hun zorgen over onze luchtvaartsector in den vreemde blijken te delen.

Jammer dat dan hier een handjevol betweters liefst bij de pakken neer wil blijven zitten, het allemaal wel goed vinden zo en blindelings geloven in een succesvol voortbestaan van Schiphol of de KLM. Zijn zij niet ziende blind en horende doof? Hoezo te negatief of somber in mijn columns en commentaren?

Is Martinair dan niet al vrijwel van de kaart gepoetst? Waar waren mijn critici om daarover alarm te slaan? Is de rol van Air France, waaraan de toekomst van de KLM met een volledige overname voor een habbekrats werd toevertrouwd met een volledige fusie dan zo succesvol? En wat te denken van de ooit zo succesvolle dochtermaatschappij Transavia? Staat die er dan met nu al jarenlange verliezen zonder duidelijke koers zo rooskleurig voor?

Trouwens, ook Schiphol, dat inmiddels met de hele luchtvaartsector in ons land op ramkoers ligt omdat de belangen worden verkwanseld van de eigen maatschappijen, die de luchthaven groot hebben gemaakt, geeft weinig reden voor het volste vertrouwen in de toekomst. Of de deskundigheid van politici en bewindslieden, zonder kennis van luchtvaartzaken, zou daar dan ook over moeten worden gezwegen? Ik ben het niet van plan.

Toch in de zomerzon dan nog een positief slot: we houden aan alle ellende in elke geval een nieuwe luchthaven over, Lelystad Airport. Onnodig, niet gewenst door de luchtvaartsector. Kosten minstens 200 miljoen euro, opgebracht door ons belastingbetalers. Maar met die spookluchthaven en geluidhinder in de polder krijg je als doekje voor het bloeden over een aantal jaren hopelijk ook weer een boeiend parlementair onderzoek voor op de buis met alle schandalen en bonussen voor de daders van dien.

Arnold Burlage
[email protected]