I had a dream...Verdomd, ik heb gedroomd. Zo bijzonder. Het was geloof ik 2020. Grote koppen in alle kranten die ochtend. Parlementaire enquête Lelystad, of all places… Miljoenen verspild aan belastinggeld voor een vliegveld met wat achenebbisje vliegtuigen.
Prijsvechters in de polder die de KLM zo de voet dwars zetten, dat de maatschappij inmiddels al grotendeels naar Parijs is uitgeweken. Verlies van duizenden banen op en rond de nationale luchthaven. Het zorgvuldig, bijna een eeuw lang, opgebouwd wereldwijde netwerk als een plof cake geïmplodeerd. Hoe kon dit gebeuren….
Een Kamercommissie met daarin dezelfde parlementariërs, die dit in 2014 accordeerden, gaat het onderzoeken. Een oud PvdA minister van milieu die zijn, over geluid klagende, kiezers stuk voor stuk officieel anti-vliegers, wilde plezieren aan de stamtafel, zonder enige luchtvaartkennis, is de gebeten hond. Toch ook weer geen verrassing. Smijten met belastinggeld, wat maakt het uit, is niet ongebruikelijk in socialistische kringen, zeiden insiders direct al 's avonds bij Pauw en Witteman.
De verantwoordelijke staatssecretaris - ook PvdA - is inmiddels president-directeur van de Schiphol Group, die de spook-luchthaven in een een-tweetje met het kabinet handig doordrukte. Het kabinet nam het besluit zelfs al voor de hoorzitting….
Juist toen ik, al dromend, daar op het rommelige Lelystad International Airport de oud directeur van Schiphol in een zwarte Maserati zag stappen, gevolgd door destijds de directeur generaal van het luchtvaart-ministerie, ene Paul Huysman of zo, die zich wurmde in een rode Ashton Martin - verschil moet er uiteindelijk zijn - toen schrok ik wakker.
In mijn stoutste droom bleven ze daarmee voor altijd spoorloos. Verdwenen achter de mistige horizon.
De werkelijkheid is gelukkig (nog) anders. Het besluit over Lelystad moet nog in de Tweede Kamer worden genomen. En het is de vraag of PvdA-minister Lodewijk Asscher (Sociale Zaken) dit grote risico voor de werkgelegenheid voor zijn rekening wil nemen. Uiteindelijk neemt hij het socialistische erfgoed wel serieus.
Trouwens, ook het fiat is nog nodig van de Eerste Kamer met nog verstandigere senatoren. Zo zeker is Lelystad International Airport dus nog niet. Maar wat als dat vliegveld er nou wel gaat komen. Dan is een parlementaire enquête op grond van nu bekende feiten - heel ongebruikelijk, maar waarom niet - feitelijk nu al gerechtvaardigd. Voor het kalf verdronken is en de stinkende put moet worden gedempt. Immers, nu kunnen alle verantwoordelijke hoofdrolspelers nog worden gepakt, geschorst of worden opgesloten…
In Brussel legt de verantwoordelijke EU commissaris de vergrootglazen al klaar om die slimme Hollanders een lesje te leren. Het ging bij de luchthaven van Charleroi niet anders. De door de overheid aangelegde infrastructuur, voordat het prijsvechtersvliegveld werd beschouwd als verboden staatssteun. Een fikse boete was het gevolg. Heeft het kabinet die al op de koop toegenomen en begroot misschien? Slim…
Tot slot nog maar eens de conclusie: Nut en noodzaak ontbreken voor de polderluchthaven. De argumenten kloppen niet. De voorgewende kosten ook niet. De vraag klinkt daarom steeds luider: waarom? Waarom wordt er met feiten en cijfers gegoocheld? Waarom worden de gevaren voor Schiphol als economische motor en de werkgelegenheid niet serieus genomen?
Waarom wordt er met werkgelegenheid gesold en wordt Schiphol als economische motor in de waagschaal gesteld? Wie worden er beter van en waarom kan de staat deze Lelystad uitgaven wel permitteren, terwijl de noodzaak ontbreekt en is bijvoorbeeld een bezuiniging op de geheime dienst AIVD wel noodzakelijk afgeschilderd, eenvoudig omdat het geld ontbreekt.
Gewone burgers begrijpen er geen jota meer van…. Ik trouwens ook niet. En degenen die het weten, zwijgen als het graf of kramen onzin uit! Over hoe Schiphol staande moet blijven in de hevige internationale concurrentie om ons heen wordt met geen woord gerept!
Overal klinkt deze dagen Oranje Boven…. Misschien is dat maar goed ook. Het heeft elk geval al geleerd dat de wonderen de wereld nog niet uit zijn. Of droom ik nu weer…?
Arnold Burlage
[email protected]