Van dat alles is nu geen sprake meer, de maskerade wijzigt de regels, de banden worden losser en de zelfzucht en disloyaliteit dringen zich op aan de massa. Gelukkig wist ik wie de buurman was.

De huidige GDS-standaard ontleent zijn kracht feitelijk aan de wereldwijde uniformiteit; meer dan vijfhonderd luchtvaartmaatschappijen vormen samen één platform op technologisch, commercieel en financieel vlak (BSP).

Hoewel het omzetten van Edifact naar een XML-standaard onvermijdelijk was, is de grootste uitdaging van de modernere NDC-variant de mogelijkheid tot variatie. Vrijwel alle luchtvaartmaatschappijen ontwikkelen inmiddels op andere standaarden. Hierdoor ondergraaft het systeem zichzelf feitelijk. De relatief slanke distributieketen verandert in een complex commercieel landschap met allerlei airlines en aggregators. Deze moeten met elkaar worden verbonden op technologisch, commercieel en financieel niveau en dit geeft complicaties, vooral als het om grote volumes gaat.

Op basis van het reeds afgelegde traject kan de benodigde uniformiteit op termijn feitelijk alleen nog terugkomen als GDS-systemen de rol van aggregator overnemen. Ze dienen contentprovider te worden als bron voor API’s en andere (OBT) tools. De uiteindelijke klant kan dan in een centraal (online) systeem kiezen uit native of NDC – low cost distributie met, voor beide, voor- en nadelen en bijpassende beprijzing.

Tot die tijd wordt de distributie steeds vaker geconfronteerd met ‘in zichzelf gekeerde’ standalone NDC-initiatieven van buitenlandse luchtvaartmaatschappijen. De aankondigingsmail is vaak zodanig positief dat je je bijna afvraagt waarom we niet al veel eerder op NDC zijn overgestapt. Net als de Zweedse meubelmaker wenst men ons in de veelomvattende handleiding vervolgens ‘veel montageplezier’ toe. De corporate kan zich vervolgens verheugen op zalvende salesbezoeken met soms tenenkrommende ‘voordelen’.

De werkelijke achtergrond is vaak minder romantisch en kent vaak geen financiële driver, native kan immers eenvoudigweg van een distributietoeslag voorzien worden. Het gaat soms gewoon om uitbreiding van direct selling ten koste van het loyale distributiekanaal, achter een zogezegd gelegitimeerde NDC- façade, net zo chic als de vrolijk orthodox dartelende buurman.

Nuchtere Bob zou zich overigens kunnen afvragen of dure zakelijke businessclasstickets, verscholen achter een continuous pricing-programma (CP), niet in dezelfde categorie vallen. Wat zou de hedendaagse commerciële meerwaarde zijn om een intercontinentaal businessclasstarief van vierduizend euro alleen in CP aan te bieden?

Hoe gevaarlijk het is om jarenlang opgebouwde loyaliteit in te ruilen voor opportunisme, laat de American Airlineszaak duidelijk zien. Achter de NDC-dekmantel verloor men niet alleen miljarden dollars beurswaarde en de loyaliteit aan de distributie, maar tot overmaat van ramp gingen United en Delta er vervolgens met het aandeel vandoor.

Uiteindelijk gaan alle maskers ooit weer af, worden loyale partners altijd weer beloond en is achteraf echt wel duidelijk wie schuin marcheerde.