Geduld is nou niet bepaald mijn sterkste eigenschap. Is dit op zichzelf eigenlijk al een trieste constatering, het wordt nog pijnlijker als je ook vaststelt dat het er, met het verstrijken van de jaren, niet beter op wordt. Rijen voor winkels, wachten voor kassa’s en rode verkeerslichten, discussies die veel te lang duren, tractors op b-wegen; ik ervaar het als aanslagen op mijn gestel. Nu is er weer een beproeving bijgekomen; het reisadvies en dan met name hoe lang het duurt voordat zo’n advies wordt aangepast. Daar doe ik het ook niet goed op, eerlijk gezegd.
En je kan nou niet zeggen dat ik niet weet hoe het werkt. Zo weet ik dat het ministerie van Buitenlandse Zaken met ons meedenkt en dat de medewerkers die zich met reisadvisering bezighouden in zekere zin met ons “meelijden”, ik weet ook zeker dat de RIVM-medewerker ‘s morgensvroeg niet opstaat met het idee om oranje koste wat het kost maar op oranje te houden. Ook ben ik ervan overtuigd dat men in Europa ook het beste beentje voorzet. Het ziet er toch echt naar uit dat het COVID-19 EU-certificaat er binnenkort komt.
In alle goedbedoelde regeldrift vergeten we wel eens dat vrijheid van bewegen, het recht om je te verplaatsen in onze grondwet en in Europese verdragen is opgenomen. Die rechten hebben we om begrijpelijke redenen opgeschort maar ze moeten wel zo snel mogelijk weer worden ingesteld. En natuurlijk staat veiligheid voorop maar áls we daarvoor hebben gezorgd, waarom lukt het ons dan niet om sneller te schakelen, om sneller af te schalen, om niet in de reflex te schieten om het allemaal dicht te regelen met bureaucratie, om snel en heldere informatie te geven? Natuurlijk zijn dit bizarre omstandigheden, we hebben het met elkaar nog nooit meegemaakt, het zijn bijzonder complexe situaties en je moet het toch maar doen als minister of premier.
Gelukkig lonken er weer betere tijden voor de leisure en de zakelijke reiswereld. Maar we moeten nog wel even door een lastige overgangsperiode. En dan zou het wel helpen als we met de reisadvisering wat korter op de bal zouden zitten, sneller en flexibeler zouden kunnen reageren als de besmettingscijfers daartoe aanleiding geven. En ik geef toe dat dit niet zo makkelijk is want het lijkt ook een beetje op een balanceeract. We willen snel maar ook weer niet té snel, want niets is zo fnuikend voor de boekingen wanneer het afgeschaalde reisadvies vervolgens weer op oranje gaat omdat we te snel waren.
Maar om positief te eindigen: hopelijk kleurt Nederland vanaf half juni oranje door onze voetbalprestaties en gaan Europa en daarna ook delen buiten de EU op geel.
Frank Oostdam
Directeur ANVR
Deze column staat ook in de februari-editie van Luchtvaartnieuws Magazine. Bestel een los exemplaar of neem een voordelig abonnement.
Ontvang een jaar lang 30% korting op het beste van Luchtvaartnieuws en Zakenreisnieuws. Krijg onbeperkt toegang tot al het nieuws en de bijbehorende Apps. Ontvang tevens 12 maanden het Luchtvaartnieuws Magazine in de mail of op de mat.