Goof Bakker: 'n Keertje mee met de Osprey

16 juli 2010

"Hoe het nou staat met die JSF bij jullie in Nederland?", vraagt iemand van het gezelschap me. "Oei", denk ik: "Nu moet ik wel iets slims zeggen." Want het zijn niet de minsten, in deze conference room bij Boeing in St. Louis, Missouri. Gareth Jennings van Jane’s All the World Aircraft zit aan tafel, Robert Wall van Aviation Week, en Steve Trimble van Flight Global. Een Turkse defensie-deskundige is er bij, Hakki Zaris, van Havunma Ve Hvacilik - Defensie en Ruimtevaart. En de in vakkringen beroemde Italiaan Andrea Nativi, van Revista Difesa Italiana, zit recht tegenover me.

Allemaal kundige, serieuze mannen, die weten wat er en in de wapenwereld te koop is. We zitten te wachten op een power point van de Boeing F-15 Silent Eagle, waarvan de internal weapons bay momenteel hot is. Allemaal hebben ze de laptop in de aanslag. En dan komt die nonchalante vraag. En allemaal kijken ze naar mij.

"Oei", denk ik. Dit is een lastige. Moet ik de affaire 'Jack de Vries' erbij slepen? Die soap is wel erg Endemollerig voor dit serieuze gezelschap. Ik besluit wat diplomatieks te mompelen: "Het zal een van de moeilijkste punten bij het formeren van een nieuw kabinet worden. En dat is waar we momenteel in Nederland mee bezig zijn". Een slap antwoord, waar geen echte visie uit blijkt, maar ik kom ermee weg.

Ik word gered door de bekende Windows-beginpingel. De power point over de F-15SE begint. Getallen, diagrammen. Specs en wapensystemen. Bomb bay doors die wel of niet openen, hoe snel en hoe onzichtbaar, daar komt het op neer. De Silent Eagle, gebaseerd op een concept uit 1980, is met deze nieuwe systemen weer zo goed als nieuw. Zuid-Korea, Saudi Arabië en Japan - grote F-15-verbruikers - hebben belangstelling. De Amerikaanse overheid aarzelt, want de nieuwe SE wordt met die binnen-bommen wel heel èrg stealth, vooral recht van voren, en dat is ook weer niet de bedoeling. Vrienden mogen wel dure technologie kopen, maar liever niet te geavanceerd.

Tijdens de vragenronde stel ik een vraag aan de presentator . "If you had two minutes on the Dutch eight-o’clock news, what would you say?".

Nu is het zijn beurt om te hakkelen. Maar na twee valse starts komt er opeens een prachtig strak verkoopverhaal: "Why pay for things you don't need? Our F-15 Silent Eagle has the capability you folks need for half the price! Battle proven technology! And well...stealth is what we're building into it right now. And stealth isn't as important as it used to be!", zegt hij met een klein lachje erachteraan.

In de bus terug is iedereen het alweer vergeten, dat over die JSF en die rare Nederlanders. Het was dan ook de zevende presentatie in vier dagen. Nu is het tijd voor actie. “You can powerpoint these guys to death, but one encounter with the real hardware has more impact”, hoor ik de tourleider Paul Lewis tegen de chauffeur zeggen, terwijl onze autobus een basis van de mariniers in Jacksonville, North Carolina opdraait. En dat blijkt.

We mogen meevliegen in een Osprey! Meevliegen in een Osprey! Jawel, méévliegen, in een Osprey! Paul Lewis van Boeing zegt het zelf, en er staat een gigantische gecamoufleerde, en gezonnebrilde marinier naast ‘m. Het is dus waar: we mogen meevliegen in een Osprey!

De mannen in de bus beginnen te joelen. Weliswaar was het al bekend, van dat meevliegen in de Osprey, maar nog met een klein voorbehoudje eraan. “Alleen een groep Israëlische journalisten heeft tot op heden dit genoegen mogen smaken”, zegt Felix Sanchez, onze tweede tour guide, met een brede smile.

Opeens zijn alle serieuze journalisten weer de spotters van weleer. Weg zijn de laptops en de stropdassen. Opeens zijn het blije jongens in T-shirts, die nerveus heen en weer rennen met hun telelenzen. Ze maken ruzie wie er vooraan mag zitten.

Terecht, want de vlucht blijkt verbijsterend van schoonheid. We vliegen formatie. De laaddeuren staan open. Een tweede Osprey danst in de gloeiend hete wake turbulence van de Osprey waar ik in zit. Minutenlang. Zo dichtbij dat ik de facial expression van de piloten kan zien. Links en rechts de enorme malende wieken, vertikaal. Je kunt de toeren tellen. De vlucht duurt een dik half uur.

Iedereen is oververhit, en bijna iedereen is blij. Eén Engelse journalist is boos: ‘zijn’ Osprey heeft de hele tijd lead gevlogen, en die andere follow. Hij zat in de verkeerde kist! Daarom heeft hij niet de beste plaatjes! De PR-man van de marines probeert te sussen: “Hij kan toch zeker wel een foto van een collega krijgen?” Dat is natuurlijk niet de real thing, zegt de Engelsman. En bovendien ging er in zijn kist ook nog iemand over zijn nek, mokt hij. Hij durft niet te wijzen, maar iedereen weet wie het was. De man staat nog wat bleekjes in een hoekje. De PR-marinier haalt zijn schouders op. Hij heeft z’n best gedaan, heeft een vlucht met de Osprey geregeld, en nu is het nog niet goed. Dat die landrotten gaan kotsen, who the fuck cares?” Hij zwaait ons uit, vriendelijk en vrolijk. “Burgers”, zie je hem denken. “Altijd problemen”.

Goof Bakker

Hoofdredacteur Pilots and Planes

Reageren op artikelen? Graag! Er gelden spelregels. We moedigen toevoeging van uw reactie op onze content aan, maar kijken streng naar taalgebruik.

Daan Lenderink
27 feb 2024 - 17:44
22 feb 2024 - 13:12
Frank Oostdam, ANVR
22 jan 2024 - 08:00
20 jan 2024 - 08:00
Daan Lenderink
12 dec 2023 - 11:22
Walter Schut
10 dec 2023 - 11:41
20 nov 2023 - 15:07
Frank Oostdam 2022
17 nov 2023 - 11:36
Benno Baksteen
9 nov 2023 - 11:01
17 okt 2023 - 14:53
17 okt 2023 - 14:06
Daan Lenderink
17 okt 2023 - 10:01
Benno Baksteen
9 okt 2023 - 11:01
Daan Lenderink
30 sep 2023 - 07:54
22 sep 2023 - 11:11
Frank Oostdam, ANVR
20 sep 2023 - 09:51
Copyright Reismedia BV 2024 - Cookieinstellingen