De afgelopen dagen, begon ik steeds harder te hopen dat de verdwenen Maleisische Boeing 777 gevonden zou worden. In de eerste plaats natuurlijk omdat alleen dat de verschrikkelijke onzekere situatie waarin de nabestaanden nu verkeren, kan afsluiten. Maar in de tweede plaats komt de datum steeds dichterbij waarop ik mijn column moet inleveren en als luchtvaartdeskundige, B777 piloot en columnist heb je natuurlijk iets over deze zaak te melden. Anders kun je wel ophouden. Vandaag, zaterdag 22 maart 2014, is het zover. Ik moet mijn column inleveren en er is nog steeds niets gevonden.
Alles is al gezegd. Alle luchtvaartdeskundigen ter wereld zijn van hun wolk afgedaald en hebben in de media hun licht over het mirakel van het verdwenen vliegtuig laten schijnen. Ook ik heb alweer een aantal keren op radio en televisie mogen vertellen wat een transponder is en hoe deze onmogelijke verdwijning toch plaats heeft kunnen vinden. Maar tot het moment dat er iets van het vliegtuig gevonden wordt, weet niemand wat er gebeurd is. In de tussentijd zit er op iedere redactie van iedere krant en ieder nieuwsprogramma, waar ook ter wereld, minstens een redacteur die zich met de mysterieuze verdwijning bezig houdt. Duizenden mediaprofessionals houden zich dagelijks met de zaak bezig en ondervragen de duizenden andere professionals die bij de zoekactie betrokken zijn.
Dan hebben we nog het internet waar iedere wereldburger, al dan niet onder eigen naam, loos kan gaan op de meest wilde theorieën. Alle complotten die je maar kunt verzinnen, zien we voorbij komen. Helaas kunnen de onderzoekers, de verantwoordelijke autoriteiten en ook de journalisten geen enkel verhaal zomaar negeren. Hoe onzinnig ze soms ook zijn. Je zult tenslotte maar iets over het hoofd zien! Daarom kan het zomaar zijn dat er serieuze verhalen in respectabele media verschijnen over UFO’s, schaduwvliegtuigen, medische experimenten met de passagiers en natuurlijk over de Boeing die als radioactieve bom tijdens de nucleaire top naar Den Haag zal vliegen. Een ding is al wel honderd procent zeker. De komende tijd kunnen we een hele berg spannende boeken en films over de zaak tegemoet zien.
Vooruit, laat ik dan toch maar mijn idee over de verdwijning van vlucht MH370 aan het internet toevoegen. Nogmaals, alles is al gezegd, maar je weet het natuurlijk nooit. Ik denk dat er in het vliegtuig brand is ontstaan. Daardoor is apparatuur uitgevallen, waaronder de communicatie. De bemanning heeft direct koers gezet naar het dichtstbijzijnde vliegveld door de code van dat vliegveld in te typen in de boordcomputer. Omdat er bij de brand ook giftige rookdampen vrij kwamen, is al vrij snel iedereen in het toestel bedwelmd en overleden.
De automatische piloot is blijven werken, evenals de motoren. Nadat het gekozen vliegveld was bereikt zonder dat de piloten het vliegtuig hebben laten dalen, is het vliegtuig geheel volgens verwachting op dezelfde hoogte door blijven vliegen.
Vanaf hier zijn er verschillende scenario’s te bedenken. De Boeing 777 heeft een uur of zeven door gevlogen tot de brandstof op was en is daarna gecrasht. Of het toestel heeft tijdens het laatste deel van de vlucht toch zoveel schade op gelopen, dat het al eerder is neergestort. Het feit dat er geen signaal van het automatische noodbaken is ontvangen blijft in alle ‘crash’ scenario’s een zwak punt. De oplossing hiervan kan zijn, dat de Boeing op een kalme zee toch nog redelijk normaal geland is, waardoor het noodbaken niet automatisch geactiveerd is. Als het toestel daarna in zijn geheel gezonken is, dan ben ik bang dat we een opvolger hebben voor de mysterieuze verdwijning van Amelia Earhart en haar vliegtuig en dat vlucht MH370 waarschijnlijk nooit meer gevonden wordt.....
Jan Cocheret
[email protected]
