Mogelijkheden om gezamenlijk kasbeheer en financiële transacties op groepsniveau te optimaliseren, worden wel degelijk onderzocht. Om goedkoper te kunnen lenen, beter te investeren en de kosten van schulden terug te brengen, redeneert de zonnekoning van de Europese luchtvaart, wiens positie sinds de pilotenstaking en een strop van een half miljard al enige tijd wankelt. Moet het KLM-geld hem dan wellicht nu in het zadel houden als de redder van Air France?

Een ongebruikelijke verklaring van de KLM ondernemingsraad, die de stormbal heeft gehesen, sprak meer dan boekdelen. De OR liet de wereld weten "zeer beducht” te zijn voor de financiële ontwikkelingen bij de luchtvaartmaatschappij en bij moederconcern Air France-KLM. En niet mis te verstaan ook nog het volgende: de ontwikkelingen ondermijnen de financiële zelfstandigheid van de KLM en de interne inspanningen om KLM een gezonde en financieel krachtige luchtvaartmaatschappij te laten blijven.

De OR steunt daarin de eigen directie en ook de commissarissen van KLM, die naar verluidt ook aan de alarmbel trekken.

Grof geschut dus van de OR, die slechts zeer zelden met dergelijke zware kritiek op de top van de maatschappij naar buiten treedt. Vaak worden dit soort ernstige meningsverschillen in de luwte aan tafel beslecht. Nu mag en moet de hele wereld het weten. Terecht. En niet mis!

Air France-KLM wil dat afzonderlijke werkmaatschappijen overtollig kasgeld gaan overdragen aan de holding, zodat die goedkoper kapitaal kan aantrekken voor investeringen. Een drogreden. KLM kan vanwege betere financiële performance nu al goedkoper lenen dan Air France. Maar geredeneerd vanuit de moedermaatschappij gelden heel andere belangen. De OR - en vermoedelijk meer achterdochtige KLM-ers dan dat hoogste personeelsorgaan - beroept zich op "duidelijke en heldere afspraken" en is beducht dat deze afspraken met de eigen KLM-directie door de leiding van Air France-KLM onder druk worden gezet.

De vraag rijst al enige tijd of de afspraken bij de overname van KLM voor een schijn-prijs door het wankele Air France wel hebben gedeugd. Al direct maakte die deal een zwakke indruk. Immers, op de valreep moest oud OESO-ambassadeur Frans Engering nog als speciaal gezant naar Parijs afreizen om de laatste puntjes en garanties op de i te zetten. Was vergeten…. Slordigheid of opzet?

De vraag is ook of de Nederlandse overheid wel voldoende grip heeft en heeft gehad op het veilig stellen van de nationale belangen die KLM met Schiphol ontegenzeggelijk vertegenwoordigt. De vage kretologie van staatssecretaris Wilma Mansveld en haar mededeling dat er weinig valt in te brengen dan de briefjes met een belang van 5,9 procent klonk niet bemoedigend. Natuurlijk is er dan wel enige zeggenschap en bij kordaat optreden zeker gezag. Ook een door de PvdA en de VVD geblokkeerd debat over de kwestie in de Tweede Kamer geven de burgers weinig moed.

Zou het dan misschien een goed idee zijn om topeconomen zich eens te laten buigen over de vraag of KLM nog los valt te maken uit de Franse wurggreep?

Misschien tijd - nooit te laat - dat met een parlementair onderzoek ook alsnog eens naar de Franse 'overval' wordt gekeken. Welke toezeggingen zijn er gedaan, wie heeft waar steekjes laten vallen dat dit nu allemaal kan gebeuren.

Zo te oordelen zou dit in een spannende maffiafilm zomaar een realistisch plot kunnen zijn. Wie gaat die film maken, achtergronden en anekdotes genoeg. In dat verband misschien wel aardig om nog eens mijn vorige commentaar ALLO ALLO te lezen. Het zou dus best eens ook nog een lachfilm kunnen worden. Helemaal als het uiteindelijk ADIEU ADIEU wordt….!

Arnold Burlage
[email protected]