Je hoeft echt niet te kunnen rekenen om te weten dat 1+1 hier niet 3 maar -3 is. Je hoeft maar naar China en Italië te kijken om te weten wat je in Nederland verwachten kan en dat véél rigoureuzere maatregelen onmiddellijk nodig zijn om de gevolgen van het coronavirus in te dammen. En dat doet de regering niet, zelfs geen scholen dicht, grote bron voor verdere verspreiding. We lopen een week of twee achter op Italië met hetzelfde script. Daar moet inmiddels gekozen worden wie er op de veldbedjes wel of niet meer geholpen wordt. Wat ons kabinet doet is vergelijkbaar met een gezagvoerder die ziet dat z’n tanks bijna leeg zijn en het besluit om te landen uitstelt in de hoop dat de brandstofmeters niet verder teruglopen. Of is er een tweede plan van de overheid wat we (nog) niet weten? Vinden we later pas uit wat er achter de schermen wordt overwogen, net zoals we deze week uitvonden hoe ‘Hirsch Balinnig’ de zaak Poch destijds écht is verlopen.

Wat zal er de komende maanden (naast op het menselijk vlak) gaan gebeuren met de economie, bij ons en in de wereld? Grenzen beginnen dicht te gaan, maar van een groot deel van de wereld -  Afrika, Zuid-Amerika - hebben we nog nauwelijks gehoord. Waarom meldt Indonesië geen enkel geval? Hoe groot en wat wordt de dreun wereldwijd?

Voor de luchtvaart beginnen de contouren zich af te tekenen. Die zit op de eerste rang en wordt hard getroffen. Amerika zit nu ook dicht en trouwens; wie wil er op dit moment nog met 300 man 10 uur op een kluitje zitten in een buis waar de lucht deels in wordt gehercirculeerd (chapeau intussen voor de flight crews, vooral cabinebemanning, maar ook al het andere vliegveldpersoneel zoals passage en security!). Hoeveel van de wereldwijde vloot zal er binnenkort aan de grond staan? Als daar geen financiële hulp komt, zal het met een paar maanden gebeurd zijn. Daar ligt dus een grote overheidstaak. Start de (digitale geld)persen. Moet met nul procent rente te doen zijn, ook al zullen het tientallen miljarden zijn. Genoeg serieuzigheid op de agenda zou je zeggen, waar overal de brand uitbreekt en direct handelen noodzaak is. En wat doet onze politiek dan? Die ging deze week vergaderen over zeven euro vliegtaks voor volgend jaar!! Kon m’n oren niet geloven!!

Eén goed luchtvaartbesluit is in ieder geval goed genomen. Het voorlopige behoud van slots zonder er voor te hoeven vliegen. Geen lege vluchten voor een puur administratieve reden, zoals met de voortslepende stikstofaffaire.

Over stikstof gesproken! We zijn toch aan het rekenen. Nu er zoveel vluchten niet doorgaan zou je per direct het niet gebruikte stikstofquotum over kunnen hevelen naar bijvoorbeeld de bouw en de boeren. Die krijgen dan voorlopig wat lucht. Is er nog iets van economie wat er de komende maanden draait.

Nu komt ook pijnlijk aan het licht dat de industrie te zuinig is geworden in hun immer voortdurende zoektocht naar besparingen. Hier voorraad houden wordt gezien als duur; productie in bijvoorbeeld China en snel laten leveren kost minder. Leuk bij een voorspelbare wereld, maar funest als het even anders loopt. De afrekening met terugwerkende kracht zit er aan te komen, vooral voor de helden aan de aanstaande frontlinie van de toch al zo uitgeklede gezondheidszorg.

Er is een hoop wat niet klopt in China, maar met hun gemeenschapszin en (opgelegde) discipline hebben ze het coronavirus uiteindelijk daadkrachtig aangepakt en bijna uitgebannen. Nu dat land het virus nagenoeg onder controle heeft, zie ik wel ruimte voor één extra vlucht! Pak een 747 Freighter en ga kijken of je daar die nu overbodige beademingsapparatuur kan ophalen. Ik denk dat we ze hard nodig gaan hebben! Wel eerst een doekje erover. Niet voor het bloeden, maar om met een frisse mond te kunnen praten over daadkrachtige besluiten. Sterkte de komende tijd voor alle luchtwegen!

Paul Melkert
[email protected]