Paul Melkert: Chaos

30 oktober 2020

Een vlucht lijkt een geregeld en gestructureerd gebeuren, en dat is ie in beginsel ook. Maar het is tevens een beetje een chaos, de ene keer wat meer dan de andere. Late cateringaanlevering precies op je slottijd, de sneeuwbui net voor vertrek waardoor je toch nog moet de-icen, de wind die draait waardoor er net voor je neus een andere baan moet worden gebruikt, noem maar op!

De hele wereldluchtvaart is eveneens een soort chaos. Concurrentie over de grenzen heen met maatschappijen die soms geen cao hanteren of vanuit lagelonenlanden opereren. Airlines met of zonder hub of netwerk, politieke eisen of vrijheden. Het vraagt een hoop subjectief geregel om het hoofd boven water te houden, laat staan je vliegtuig in de lucht.

Als je nog wat verder uitzoomt zie je dat alle landen, culturen en global companies zo hun eigen regels, werkwijzen en leefpatronen hebben die meer en meer wereldomspannend met elkaar samen gaan of juist botsen. Er gaat wonderbaarlijk veel goed maar ook enorm veel mis. Iedereen, politiek, bedrijf of mens heeft zo z’n eigen belang; minstens dat van overleven. En hoe hoger de nood, des te korter de blik. Lange termijn, zoals bijvoorbeeld klimaat, legt het dan af tegen de kortere termijn in de vorm van voldoende financiën.

De algehele nood kwam enige tijd geleden in de vorm van het onvoorspelbare COVID-19. Deze liet zich niet verjagen en vestigde zich wereldwijd. Overal werd panisch, snel of minder snel gereageerd op verschillende manieren, bij gebrek aan kennis en de onmogelijkheid tot planning. De wereld stoof alle kanten op, bleef apathisch of iets ertussenin.

De gevolgen doen zich gelden, niet in de laatste plaats in de luchtvaart. Men vliegt bijna niet meer doordat de wereldbol een heel palet van besmettingskleuren is en de bijbehorende maatregelen van de diverse landen bijna onoverzienbaar zijn en snel veranderen. Dat trekt zijn sporen op de reislustigheid. Daar waar het stof van de harde landing van het virus neerdaalt, wordt het zicht op de impact grimmig duidelijker. Niet alleen in de luchtvaart, in alles.

De wereld was al een mierenhoop; gestructureerde chaos. Een mierenhoop, onze ‘anthill', die voor iedereen belang-rijk is. En nu hebben we allemaal te maken met een genestelde, bedreigende import-ant. Het maakt de chaos compleet, de belangenstrijd groter en richt de blik op de korte overlevingstermijn. Niet dat er een lange termijnblik voorhanden lijkt trouwens. Het geheel doet me denken aan een landing in de mist op een baan waarvan ik niet weet hoe lang die is. Daarbij zou je bijna wensen dat er niemand meer aan boord zat. Spreekwoordelijk dan. In ieders belang.

Paul Melkert

Deze column verscheen eerder in de september-editie van Luchtvaartnieuws Magazine. Bestel een los exemplaar of neem een voordelig abonnement.

Reageren op artikelen? Graag! Er gelden spelregels. We moedigen toevoeging van uw reactie op onze content aan, maar kijken streng naar taalgebruik.

Daan Lenderink
27 feb 2024 - 17:44
22 feb 2024 - 13:12
Frank Oostdam, ANVR
22 jan 2024 - 08:00
20 jan 2024 - 08:00
Daan Lenderink
12 dec 2023 - 11:22
Walter Schut
10 dec 2023 - 11:41
20 nov 2023 - 15:07
Frank Oostdam 2022
17 nov 2023 - 11:36
Benno Baksteen
9 nov 2023 - 11:01
17 okt 2023 - 14:53
17 okt 2023 - 14:06
Daan Lenderink
17 okt 2023 - 10:01
Benno Baksteen
9 okt 2023 - 11:01
Daan Lenderink
30 sep 2023 - 07:54
22 sep 2023 - 11:11
Frank Oostdam, ANVR
20 sep 2023 - 09:51
Copyright Reismedia BV 2024 - Cookieinstellingen