André Hissink werd op 26 juni 1919 geboren in Batavia. Op 8-jarige leeftijd verhuisde hij met zijn familie naar Nederland. Na de middelbare school ging hij rechten studeren in Utrecht, maar hij zou de studie nooit afmaken. Hij werd opgeroepen voor militaire dienst en in mei 1940 was hij in afwachting van zijn vliegopleiding te Rotterdam.

Die opleiding ging niet door omdat de oorlog uitbrak. Hij week uit naar Groot-Brittannië en eenmaal daar werd hij voor de duur van de oorlog gedetacheerd bij de Koninklijke Marine. In september 1940 keerde Hissink terug naar Java, waar hij getraind werd tot waarnemer.

Na de Japanse aanval op Pearl Harbor in december 1941 raakte ook Nederland in oorlog met Japan. Hissink bleef tot medio februari 1942 op Java. Vervolgens vertrok hij met een schip naar Australië. Na een kort intermezzo ‘down under’ vertrok Hissink naar de Verenigde Staten, waar hij zijn opleiding tot waarnemer voltooide op de Royal Netherlands Military Flying School.

Brits avontuur
In het voorjaar van 1943 keerde Hissink terug in Groot-Brittannië. Daar werd hij geplaatst bij 320 Dutch Squadron, als waarnemer op de B-25 Mitchell. Op 29 december 1944 maakte hij enkele benauwde momenten mee toen zijn Mitchell bij een bombardement boven het Belgische Vielsalm in beide motoren werd geraakt en neerstortte.

Doordat het achterste noodluik niet geopend kon worden moesten beide luchtschutters over het bommenruim naar voren kruipen. Een van de twee, geholpen door Hissink, slaagde daarin. Maar de tweede luchtschutter, Sgt. Joop Jillings, kwam vast te zitten en ging met het vliegtuig ten onder. Het verlies van zijn vriend en collega maakte grote indruk op Hissink. Hij voltooide uiteindelijk meer dan 60 oorlogsvluchten boven Frankrijk, Nederland en Duitsland. Voor zijn verrichtingen kreeg hij het Vliegerkruis uitgereikt.

KLM
Na de oorlog werkte Hissink eerst een paar jaar voor de KLM in Zurich. Daarna was hij in dienst bij verschillende luchtvaartorganisaties, eerst in Nieuw-Zeeland en later in Canada. Enkele jaren geleden was hij nog in het nieuws omdat hij de Nederlandse nationaliteit terugkreeg. Hij had daar afstand van moeten doen toen hij in 1953 in dienst wilde treden bij de Nieuw-Zeelandse luchtvaart. Het was zijn hartenwens om als Nederlander te kunnen sterven. “Ik ben nu echt tevreden”, was destijds zijn reactie.