Van de week vloog ik met een nieuwe Italiaanse copiloot. Het was zijn eerste vlucht op het vliegtuig en misschien vind ik dat soort vluchten wel het allerleukst om te doen. Je proeft in alles de opwinding van een vlieger die na lang studeren en vele uren op de simulator eindelijk klaar is met alle examens en nu echt de lucht in mag.

Hoewel nieuwe piloten bij onze maatschappij al behoorlijk wat ervaring hebben, is zo’n eerste vlucht voor een enkeling ook de eerste keer dat ze in dit type Boeing zitten. Daarom gaat er altijd een ervaren copiloot extra mee die op de derde stoel in de cockpit meekijkt hoe de nieuwe vlieger en zijn instructeur het doen. In geval van problemen kan hij of zij dan altijd even bijspringen.

Gewoonlijk wordt een nieuwe collega meteen in het diepe gegooid. Hij heeft alles op de simulator al gezien dus, vooruit met de geit. Gas naar voren en gaan! Eenmaal op kruishoogte probeer ik een praatje te maken over zaken die niet direct met het vliegen te maken hebben en wat is er op dit moment actueler dan eens even te kijken wat mijn nieuwe collega van de Italiaanse verkiezingen vindt.

“You say, ien Italy everytink is diefferent. Aai can say that now aai am out of Italy maiself. Italy ies the country of Commedia dell’Arte. Of the clowns and the clothes! Of the small jokes and the big gestures. We are masters of moving a lot of air without actually doing something. But is always funny!”

Terwijl hij enthousiast vertelt over de politiek in Italië en de historie van de Italiaanse toestanden, valt het mij op dat zijn overhemd nogal strak om zijn bovenlichaam gespannen zit. Dat is vreemd, want de overhemden die ons bij de uniformdienst verstrekt worden vallen meestal nogal ruim. Ook zijn broek zit behoorlijk strak om zijn gespierde bovenbenen. Waar je als Boeing-captain al niet door afgeleid kunt worden.

Als ik hem een beetje bezorgd vraag of zijn overhemd niet te strak zit, kijkt hij mij triomfantelijk aan: “All the Italian pailuts go to this Indian tailor to have the youniform restaaild. OK, it’s not Armani, but is OK now.”

Ik kan mij er helemaal niets bij voorstellen dat een nieuw uniform met een wat minder gewenste pasvorm nog voor je eerste vlucht je allergrootste zorg is. Ik kan me er trouwens ook helemaal niets bij voorstellen dat een clown en een komediant een bepalende rol in de strijd om de Italiaanse parlementsverkiezingen kunnen spelen.

Ien Italy everytink is diefferent!

Jan Cocheret