De vliegramp met het chartertoestel van de Egyptische maatschappij Flash Air voor de kust bij Sharm El Sjeik is voor luchtvaartjournalist Arnold Burlage in een analyse in De Telegraaf aanleiding om te pleiten voor strengere controles van dat soort “onbekende” vakantiemaatschappijen. Het vliegongeluk toont, volgens hem, opnieuw pijnlijk de noodzaak daarvan aan, niet alleen in de landen van herkomst maar ook in de “ontvangende” landen. verongelukte ook al een verouderd chartervliegtuig, een Boeing 727, van de Afrikaanse maatschappij UTA na de start in de West Afrikaanse staat Benin. Inmiddels staat vast dat Flash Air vanwege problemen bij een eerdere vlucht al een verbod kreeg om in het luchtruim van Zwitserland te vliegen. Een voorbeeld dat wellicht voor sommige andere maatschappijen in andere landen, ook Nederland, navolging dient te krijgen, uiteraard na gedegen veiligheidscontroles. In de regel geldt in de internationale luchtvaartwereld, dat onderzoeken en controles op het naleven van de onderhouds- en veiligheidsregels berusten bij de autoriteiten in het land van herkomst. Controles in bestemmingslanden zijn niet structureel en in de praktijk helaas te incidenteel. Onlangs kon bijvoorbeeld in ons land nog een jumbo van El Al zonder controle vertrekken, nadat boven dorpjes in Zuid Holland stukken van de romp waren verloren. Nog niet zo lang geleden raakte in ons land op de luchthaven Eelde een ook al niet jeugdig toestel van een door nog onbekende oorzaak van de baan, brengt de analyse in De Telegraaf in herinnering Het aantal chartermaatschappijen, dat vakantiegangers, bijvoorbeeld in de West Europese landen, zoals Nederland, komt ophalen voor de zonbestemmingen groeit in hoog tempo. Steeds meer nieuwe Turkse chartermaatschappijen verschijnen daardoor op onze luchthavens en in ons luchtruim. “Reisorganisaties staan onder grote druk om te kiezen voor de laagste vliegprijzen en andere kosten. Niet voor de beste vliegmaatschappij”, verklaart de analyse in De Telegraaf, waarin wordt vastgesteld dat het vakantiegangers uitsluitend nog lijkt te gaan om de laagste prijs. “De verleiding wordt dus steeds groter om te kiezen voor chartermaatschappijen met de allerlaagste prijzen, soms gaat het om verschillen van slechts enkele euro’s per stoel, dank zij kosten die gedrukt worden, bijvoorbeeld door een verouderde vloot of het niet zo nauw nemen van veiligheids- en ook milieuregels of met werk en rustijden van de vliegers”, aldus Arnold Burlage in zijn krant. Hij besluit: “Het wordt tijd dat daarop strenger wordt gecontroleerd, ook door de luchtvaartinspectie in Nederland. Niet alleen de veiligheid moet deugen en zijn gegarandeerd, ook de economische onderbouw van al die nieuwe maatschappijtjes, soms van goudzoekers, dient betrouwbaar en degelijk te zijn. Vliegen moet nu eenmaal uit de lengte of de breedte. Vooral dat wordt nog wel eens vergeten.