Het gevolg van de in mijn ogen overdreven reacties van de overheid is wel dat er honderdduizenden mensen hun baan hebben verloren, dat er overal miljardenverlies wordt geleden en bedrijven daardoor failliet gaan.

Dit is blijkbaar nog niet genoeg.
Het kabinet verzint steeds meer. Ook nu wordt luchtvaart verder het leven zuur gemaakt. Hoe kan je aan de ene kant miljarden aan leningen verstrekken - die dus terugbetaald moeten worden en waar bovendien een woekerrente op geheven wordt - om dan aan de andere kant de luchtvaart met belastingen en heffingen nog verder te belasten?

Wil je nu de luchtvaart in Nederland kapot belasten of steek je een helpende hand toe?
Helaas is nu het eerste het geval.

Het voorstel van een vrachttaks in deze tijd is niet van deze wereld. Wie verzint zoiets? Of zien bepaalde partijen nu hun kans de luchtvaart de nek om te draaien?

Ik vraag de politiek om de luchtvaart een helpende hand toe te steken. De overheid kan nu zelf lenen zonder rente, geef dat voordeel door aan de Nederlandse maatschappijen die ze wil steunen.
Stop met extra belasten van de luchtvaart; eerst overleven, dat zal al een paar jaar vergen.
Verlaag bijvoorbeeld de landingsgelden, overvliegtarieven en vooral ook de parkeertarieven.

De zakenreiziger wil wel weer vliegen, maar er zijn steeds minder verbindingen.
Wat te overwegen zou zijn is een vergaande samenwerking van vliegmaatschappijen. Bijvoorbeeld wanneer een bestemming vanuit Frankfurt niet meer rendabel te vliegen is, net zoals vanuit Amsterdam of Parijs, waarom dan niet combineren? Gewoon die bestemming rouleren, de ene keer vanuit Parijs door Air France de volgende keer vanuit Frankfurt door Lufthansa, de derde keer vanuit Amsterdam etc. De maatschappijen feeden dan naar het vertrekpunt. Dit is te doen totdat de bezetting weer rendabel gaat worden om de vluchten zelf uit te voeren.
Voor het weer opbouwen van vertrouwen, dus van passagiersaantallen, is het belangrijk dat zo veel mogelijk bestemmingen bereikbaar blijven. Op deze manier is dat te doen met meerdere bestemmingen vanuit meerdere vliegvelden. Dus met een feeder line network.

In maart schreef ik op deze plaats dat het herstel nog jaren gaat duren, maar wat ik ook schreef is dat luchtvaartmaatschappijen moeten ophouden met van alles te leasen en te lenen. De miljarden die maatschappijen nu van overheden “krijgen” als steun om te overleven moeten terugbetaald worden, met een hoge rente, dus nog meer, in plaats van minder lenen.
Nu komt de vraag: zijn deze maatschappijen hiermee geholpen of is het straks de molensteen om de nek? De kans dat het een molensteen wordt is groot, heel groot.

Het is de vraag of de luchtvaart niet geheel anders georganiseerd moet gaan worden.
Eén maatschappij waar vliegtuigen in ondergebracht worden.
Eén maatschappij waar het vliegtuigonderhoud is ondergebracht (die zijn er al).
Eén maatschappij waar het personeel in wordt ondergebracht, wat kan gaan werken bij verschillende vliegmaatschappijen. Een soort uitzendbureau.
Eén maatschappij waar de hele vlieg operatie in kan worden ondergebracht.
Kijk naar de landbouw. Die sector heeft een vergelijkbare constructie al jaren door middel van de loonbedrijven of de coöperaties waarin boeren samenwerken.
Op deze manier kan een maatschappij sneller op een veranderende markt reageren.

Maar waarschijnlijk is het in de toekomst ook noodzakelijk om vluchten per bestemming te gunnen of misschien verkopen. Het recht om op New York te vliegen met zoveel stoelen. Of het recht om te vliegen op Gran Canaria, en ga zo maar door. Zo kan je voorkomen dat andere maatschappijen van de ene op de andere dag onder je prijs kunnen gaan vliegen om je zo uit de markt te drukken. Kijk naar de benzinestations langs snelwegen, ook die worden ook om de zoveel jaar gegund ofwel verkocht.

Om in de toekomst sneller te kunnen reageren op veranderende markten, door welke oorzaak dan ook, zal het huidige systeem op de schop moeten. Dat moet nu toch wel duidelijk zijn.

Paul Grove