Ooit was ik de postbeambte van de Martinair Groeps Commissie voor de cockpit. Allerhande tripreports kwamen in mijn postvak terecht en daar moest ik dan uit filteren wat voor ons vakgebied van belang was. Zaken over vliegveiligheid, hotels, werk en rusttijden, noem maar op. Collega's moesten deze rapporten in het Engels schrijven. Dat leverde soms hilarische epistels op. Zo schreef een gezagvoerder; Upon performing the walk-around I suspected a doubtful fanblade. Kijk, dan wordt het tijd de AIVD te bellen, helemaal in het post 9-11 tijdperk. Als je om een vliegtuig heenloopt en je vermoedt een twijfelachtige turbineschoep dan is het zaak dat je je technische dienst gaat navlooien op towelheads met snode plannen.

Ook een mooi toonbeeld van wat voor een multifunctioneel wezen een Martinair-crewmember was; Refused embarkation of slightly drunk Russian passenger. Cabin crew inspected contents of taxfree shoppingbag and found empty vodka bottle. Passenger was very drunk. Dit is gewoon subliem Sherlock met reverse reasoning. A, het is een Rus, B, die plast die drank niet weg over de vlieg in een urinoir, C hij is nu nog tipsy maar heeft de inhoud van de fles recentelijk tot zich genomen, dussss, hij is zo blauw als een tientje. Althans, dat zal hij zijn binnen afzienbare tijd. Briljant toch? De Marechaussee moet bedenkelijk gekeken hebben toen ze hem afvoerden, maar er was geen speld tussen te krijgen.

Ook zo'n mooi tripreport, kort en bondig, drie woorden; Billund catering sucks. Geen gewauwel over zachte drekpasta en een broccolistronk die tot stof is wedergekeerd na drie keer opwarmen, geen geklaag over een soggy dobbelsteen die voor cheesecake door moet gaan, nee, het is gewoon bagger PUNT. Dit zijn informatieve pareltjes waarbij de chefkok van de cateringfabriek weer eens heel helder en gefocused verder kan.

Bij mijn nieuwe werkgever is er ook nog wel eens sprake van een taalbarrière. Wij Nederlanders vinden nog wel raakvlakken met Latijnse talen, Scandinavische talen lijken veel op de onze, om het maar niet te hebben over Germaanse. Maar wat er in Zuidoost-Europa en beyond gesproken wordt, dat raakt voor ons kant nog wal. Andersom is het dus ook voor die mensen een crime om een West-Europese taal te leren.

Zo zit je dan in het donker op weg naar Beijing door een pakket notams (tijdelijke wijzigingen van luchtvaart gerelateerde situaties) te bladeren en zie je ook mooie proza.

At the given time the frequency applied shall be for when gate arriving at late departure. Kkkkrunk, dingdingding, zzzzooemmm. De inhoud van m'n schedelpan die kraakt en protesteert. Trying to get my brain around this one. En ergens bij een voormalige Sovjet-satelliet met een naam die doet denken aan biefstuk staat zoiets van: When entering the de-icing platform backwards the nose shall be forward at the frontside. Calmly apply power for blast off jet. Over de eerste zin zitten we op dezelfde golflengte, een ontdekking die me erg gerust stelt, ook hier zit de neus vooraan het vliegtuig en de staart achteraan. Zoals ik het lees althans, tussen de regels. Maar deel twee is geniepiger. Het woordje off met twee ff-en suggereert dat je, als je start, rustig gas geeft, niet bam, alles in een keer. Dus je begint es te rollen, schuift het gas nog wat naar voren, na een kilometer nog een beetje, de baan wordt nu wel erg kort, nog maar een beetje dan, en oh jee, de baan is op. Calmly, calmly. Maar ik bedenk dat er gewoon 'of' had moeten staan in plaats van off, dat wil zeggen dat je voorzichtig moet zijn met gas geven anders blaas je de brandweerkazerne weg met de outhouse erachter waar de commandant net met de broek onderaan de benen z'n mails zat te beantwoorden. Wel een dolkomisch beeld, ik denk teveel in plaatjes.

En wie zei dat de Chinezen geen humor hebben? Ergens in de informatie met taxiroute instructies voor de Beijing luchthaven staat: Het is ten strengste verboden deze taxibaan per ongeluk in te rijden. De humor ligt hier gewoon op straat.

Over plaatjes gesproken. Op de eerste werkdag van mijn nieuwe werkperiode zat ik in een kantoortje in een souterrain bij een makelaar een huurcontract te tekenen voor mijn nieuwe onderkomen in Istanbul. De eigenares van het kantoor ging discreet naar achter om een sigaretje op te steken. Aan de muur hing een instructie in het Turks die ik niet begreep maar de afbeelding was des te duidelijker. Een rode cirkel met een diagonale balk getrokken door een brandende sigaret.

De verhuurder kwam binnen, op de voet gevolgd door haar partner. Een foxy lady met vuurrood kort krullend haar, sprak vloeiend Engels, zette kordaat een krabbel, stak een sigaar aan en bood er mij ook een aan. Manlief stak een sigaret in de brand, mijn eigen tussenpersoon rolde met zijn ogen, een van de weinige Turken die niet rookte, de dame van het kantoor keek verontschuldigend naar hem, dan naar het bordje aan de wand van haar kantoor, greep haar pakje Marlboro en dampte weldra driftig mee.

Binnen no time was het tijd voor Low Visibility Procedures, of in ieder geval een notam met een expliciete waarschuwing dat bij het tijdelijk veronachtzamen van regels die niet voor iedereen van toepassing waren de gang naar het toilet wel eens in slecht zicht gevaarlijk kon zijn vanwege een disfunctionerende papierversnipperaar.

Hos Geldiniz mr. Mateboer!

Herman Mateboer
[email protected]