Zij zijn echter net als wij slachtoffer van idioten die religie kapen als excuus en pogen samenlevingen te ontwrichten. Laat je niet gek maken. Hun score is miserabel vergeleken met de slachtoffers van een griepepidemie of verkeersongelukken. Dankzij de moderne (sociale) media is hun impact wel groot, maar wederom, waar hebben we het over, als we kijken naar de getallen? Het zijn gewoon gefrustreerde sukkels die veel meer van hun leven hadden kunnen maken.

Johan
Twee dagen na Brussel is Nederland een icoon ontvallen. Een markant mens die zijn weerga amper kende. Johan Cruijff was de belichaming van hoe we een Nederlander graag zien. Doe het zelf en zonder opsmuk. Als hij door zijn tanden ademhaalde wist je nooit wat hij ging zeggen maar vaak kwamen er zulke onnavolgbare waarheden uit dat iedereen, terwijl men de hersens pijnigde over wat hij zei, precies wist wat hij bedoelde. Net als zijn spel, weergaloos.

Ik zie nog de beelden van de documentaire Un momento dado. Van Gaal die een taal verbouwt? Cruijff had er patent op. Prachtige beelden waar oude mannetjes in Barri Gòtic in Barcelona in tranen uitbarstten. El Salvador had de Catalanen door een spelletje met een bal meer waardigheid gegeven door het oppermachtige Madrid te verslaan, dan honderd aanslagen met Baskische bommen.

Het nut van die bommen? De nutteloosheid van die verspilling van leven?
Is het leven gestopt? Is de tijd gestopt? Neen.

We moeten leven als de Britten in de Tweede Wereldoorlog: laat niets je klein krijgen, de grootste winst is dat je je niet bang laat maken. Je vergeet niets en het verdriet gaat niet weg. Maar het leven is keihard, onverbiddelijk, het gaat gewoon door. Hoe hardvochtig dat ook is, het is tegelijkertijd de grootste winst over alles en iedereen die denkt dat hij dat kan veranderen. Wij hebben dus de langste adem!

Herman Mateboer
[email protected]