Soms bekruipt me het idee dat luchtvaartmaatschappijen ernaar streven om de regels voor het meenemen van koffers zo uiteenlopend mogelijk te maken. Natuurlijk, elke airline wil zich onderscheiden van een andere, ook in regels voor bagage aan boord. Onderscheidend vermogen, daar gaat het immers om in de onderlinge concurrentie. Maar zo langzamerhand zijn er zoveel verschillende bomen geplant dat voor een gemiddelde reiziger het bagagebos niet meer te zien valt. Het wordt hoog tijd voor meer eenheid in die enorme verscheidenheid.

Een luchtvaartmaatschappij weet wat de beperkingen van zijn vliegtuigen zijn. Een toestel heeft een Maxium Take Off Weight en als je alles aan boord bij elkaar optelt, dan houd je aan het eind nog ruimte over voor zoveel kilo aan bagage. Deel dat door het aantal passagiers en je hebt een maximum aantal kilo’s dat een individuele reiziger mee mag nemen. Maar, ondanks het feit dat airlines met exact dezelfde typen op precies dezelfde routes vliegen, slagen ze er toch in om totaal uiteenlopende regels voor bagage op te stellen.

De ene luchtvaartmaatschappij beperkt het aantal koffers dat bij de ticketprijs is inbegrepen, terwijl een andere het aantal kilo’s beperkt. Als er maar één koffer mag worden ingecheckt, worden er spullen overgeheveld naar handbagage. Dat betekent een groter beslag op de beperkte ruimte in de bagagevakken in de cabine. Dus worden er aanvullende regels gemaakt om de omvang en het gewicht van de handbagage te beperken. Slachtoffer is dan vaak juist de zakenreiziger die denkt met één stuk cabinebagage efficiënt te kunnen reizen, maar alsnog zijn trolley als ruimbagage moet inchecken bij de gate.

Een opvallende ontwikkeling van met name de laatste jaren is dat luchtvaartmaatschappijen steeds vaker aan services die vroeger gratis waren een prijskaartje weten te hangen. Extra beenruimte, online check-in, maaltijden en dus ook bagage. Ryanair overwoog zelfs even om het gebruik van het toilet aan boord te beprijzen. Bij sommige airlines is het maximum aantal kilo’s bagage heilig, bij andere hebben extra kilo’s gewoon een prijs. Maar natuurlijk verschillen die prijzen dan weer per luchtvaartmaatschappij. Sterker nog, ze verschillen zelfs binnen dezelfde alliantie. Stel je voor dat er eenheid van prijs zou zijn, dat kan natuurlijk niet! Waar is anders het onderscheidend vermogen?

Het onderscheid dat airlines willen aanbrengen, en dus de verscheidenheid die ze creëren, is gebaseerd op hun eigen bedrijfsbeleid. Het gaat niet uit van eenheid en dus gemak voor de klant. Toch is dat zo langzamerhand hard nodig. De verzamelde luchtvaartmaatschappijen zouden zich best wat klantgerichter mogen opstellen. De door hun geschapen bomen ontnemen vrijwel alle zicht op het bos van eenvoudige en vooral eenduidige bagageregels. Kappen daarmee, zou ik (namens onze klanten) willen zeggen!

John Jansen
Member of the Board, ATPI