ORANJESTAD - De luchthaven van Aruba heeft de afgelopen jaren gefaseerd een aantal belangrijke vernieuwingen doorgevoerd. Een belangrijk deel van het echt grote werk is nu pas in volle gang. Luchtvaartnieuws.nl sprak luchthavendirecteur Peter Steinmetz over de huidige stand van zaken, zoals de aanstaande baanverlenging en de unieke verandering van de check-in procedure voor passagiers van Amerikaanse maatschappijen.
We spreken Peter Steinmetz, die in dienst is bij de Nederlandse Schiphol Group, op een maandagochtend op zijn kantoor op de luchthaven. De dag ervoor heeft Martinair voor het eerst sinds zes jaar weer passagiers afgezet op de luchthaven van het tropische eiland.
De activiteiten rond de ontvangst van de Martinair-delegatie brengt voor de luchthavendirecteur de taak met zich mee dat hij in de avonduren op allerlei borrels en etentjes acte de présence moet geven. De voortdurende glimlach op zijn gezicht verraadt dat hij met plezier ook deze uitdagingen van zijn baan accepteert.
Twee jaar geleden liet Luchtvaartnieuws.nl zich uitgebreid informeren over de plannen en de ambitie van de luchthavendirecteur. Op dat moment lag de nadruk op het realiseren van zwarte cijfers voor de luchthaven, die toen al drie jaar verliesgevend was. Al een paar maanden na het interview werd in de zomer van 2005 het nieuws naar buiten gebracht dat er een bescheiden winst geboekt was. Sindsdien wordt het ene na het andere project op de rails gezet om de luchthaven om te vormen tot een prettige, commerciële en efficiënte luchthaven.
Zover is het nog niet helemaal. Er worden nog volop faciliteiten gebouwd en verbeterd. De luchthavendirecteur, die eigenlijk aan het einde van 2007 zou vertrekken, blijft waarschijnlijk langer om de klus met zijn team af te maken.
General en Business Aviation Terminal
De belangrijkste afgeronde projecten sinds 2005 zijn de realisatie van een aparte terminal voor de General en Business Aviation, die aan de andere kant van de start- en landingsbaan ligt. De luchthaven heeft het management tot en met 2016 in concessie gegund aan de Amerikaanse organisatie Universal Aviation. Het gaat om een organisatie met ruime ervaring in deze tak van luchthavenmanagement, die vergelijkbare operaties in Noord- en Zuid-Amerika uitvoert. Het bouwen van de terminal duurde twee jaar en kostte 1 miljoen Amerikaanse dollar. De terminal beschikt over eigen douanefaciliteiten, een duty free shop en een restaurant. Passagiers die aankomen op de terminal kunnen gebruik maken van een limousine-service. Geen overbodige luxe voor de Amerikaanse beroemdheden die het eiland regelmatig aandoen. Het vervoer op de Business en General Aviation terminal is het afgelopen jaar met negentien procent gegroeid.
Passagiers vervoer
De eerste zes maanden van 2006 begonnen slecht voor de luchthaven, met een passagiersafname van negen procent vergeleken met 2005. In de tweede helft van het jaar trok het vervoer aan waardoor de luchthaven uiteindelijk vier procent lager scoorde dan in 2005. Het passagiersvervoer over de eerste twee maanden van 2007 laat een plus zien van negen procent. Met de wetenschap dat de bestaande maatschappijen blijven en onder andere Martinair en JetBlue meer vluchten uit gaan voeren, durft Steinmetz nu reeds de verwachting uit te spreken dat er in 2007 wordt geplust ten opzichte van 2005. Daarnaast is de luchthaven in gesprek met een aantal Amerikaanse low cost maatschappijen, waarbij de gesprekken met prijsvechter Spirit het meest veelbelovend lijken.
Aandeel Europa laag
Het vervoersaandeel van Europese maatschappijen op de luchthaven is laag. Slechts zeven procent van de passagiers reist van of naar Europa, terwijl de Verenigde Staten en Canada goed zijn voor 67 procent. Daar komt bij dat Steinmetz niet enthousiast is over vluchten die vanuit Europa komen en een tussenlanding maken voordat Aruba wordt aangedaan. Een voorbeeld hiervan is de huidige MD-11-verbinding die KLM onderhoudt, met een tussenstop op Sint Maarten. "Dit gaat ten kosten van de kwaliteit", vindt Steinmetz. Martinair lijkt het iets beter te doen met een rechtstreekse vlucht vanuit Amsterdam. Nadeel is dat de Nederlandse vakantiemaatschappij op de terugvlucht een stop in Curaçao maakt. Naast de Nederlandse maatschappijen KLM, ArkeFly en Martinair vliegt de Britse touroperator First Choice op dit moment in de winter eens per twee weken naar Aruba. First Choice gaat de frequentie verhogen naar éé maal per week. Eens in de veertien dagen vliegt de maatschappij dan vanaf Londen Gatwick naar Aruba, en eenmaal vanaf de luchthaven van Manchester.
Baanvernieuwing en -verlenging
De landingsbaan van Aruba is niet alleen hard aan vernieuwing van de toplaag toe, maar moet ook verlengd worden. De luchthavendirecteur beaamt dat de huidige slechte kwaliteit van het asfalt ingrijpen noodzakelijk maakt. Om te onderzoeken hoe de nieuwe deklaag van de landingsbaan een langere levensduur kan krijgen, is de hulp ingeroepen van de Nederlandse Ingenieursbureaus NACO (Netherlands Airport Consultants) en Koac-NPC. Volgens Steinmetz is de tien jaar oude taxibaan nog wel in orde. De landingsbaan begint echter scheurvorming te vertonen en kan eventueel tot schade aan voertuigen leiden als er niet tijdig wordt ingegrepen. Daarnaast hebben andere verharde delen van de luchthaven te maken met spoorvorming. "Het ligt waarschijnlijk niet aan de kwaliteit van het asfalt, maar aan de onderlaag", meent de luchthavendirecteur.
In 2008 wordt de huidige start- en landingsbaan met 150 meter verlengd. Dit is nodig om een grotere veiligheidszone te creëren. De verlenging (een zogenoemde ‘start extension’) vindt plaats vinden aan de zijde waar in de meeste gevallen wordt geland. Dit betekent dat de huidige naderingslichten vernieuwd en een stuk verder in zee geplaatst worden. Na de baanverlenging kan een MD-11 met volledige belading richting Europa vertrekken, vanuit de bufferzone vlak tegen de zee.
De normale onderhoudswerkzaamheden aan de baan gaan 's nachts plaatsvinden, zodat het vliegverkeer er weinig tot geen hinder van ondervindt. Alleen tijdens het verlengen van de baan is er tijdelijk minder baanlengte beschikbaar. In die periode gelden voor de MD-11's van KLM beladingrestricties. De kosten van de baanverbetering worden betaald uit de cashflow die de luchthaven genereert.
Commercie is de focus
Naast de benodigde technische vernieuwingen is het thema op de luchthaven het optimaliseren van de inkomsten uit de shopverkoop op de luchthaven. Er zijn nieuwe contracten gesloten met shopeigenaren voor de huur van ruimten. De luchthaven ontvangt een commissiepercentage van de omzet van de shophouders. Tijdens een uitgebreide rondgang op de luchthaven toont Steinmetz wat er aan wordt gedaan om de luchthaven te verfraaien en de kooplust van de passagiers in het taxfree-gedeelte te verhogen. De luchthaven wordt op allerlei fronten voorzien van een fraaier interieur. Ook komen op sommige plaatsen glaswanden in plaats van muren, waardoor wachtende reizigers zicht krijgen op het platform. ‘Reina Beatrix Airport’ komt door deze veranderingen meer tot leven.
Naast de omzet uit de shops als middel om de luchthaven gezonder te maken zet Steinmetz zich in voor de behoud van de huidige carriers als luchthavengebruikers, én voor het aantrekken van nieuwe maatschappijen, bij voorkeur low cost maatschappijen. De huidige capaciteit van de luchthaven is 2,4 miljoen passagiers per jaar. De luchthaven werd het afgelopen jaar slechts door 1,6 miljoen passagiers gebruikt, wat betekent dat er voldoende ruimte is om te groeien.
Vooruitstrevend concept
Uniek zijn de plannen te noemen - althans voor de Antillen - om zelfbediening check-in terminals te installeren op de luchthaven en in hotels. Uniek, maar aan de andere kant ook te verwachten van een directeur die bij de Schiphol Group op de loonlijst staat. Passagiers van KLM en het Canadese Sky Service kunnen als eersten gebruik maken van de self service check-in kiosken. Zodra beide maatschappijen hiermee werken wil Steinmetz dat er met zogeheten common terminals gewerkt kan worden, zodat alle maatschappijen gebruik kunnen maken van gestandaardiseerde self service terminals. De Amerikaanse maatschappijen, de grootste doelgroep op de luchthaven, hebben allen hun eigen software en kunnen nog niet meedraaien op de terminals die KLM gaat gebruiken. De luchthaven is in gesprek met software provider SITA om een oplossing te vinden voor de Amerikaanse maatschappijen, omdat er belangrijke efficiencyvoordelen te halen zijn als passagiers van deze maatschappijen zelf kunnen inchecken.
Vereenvoudigde pre-clearance
Passagiers die met een Amerikaanse maatschappij vertrekken vanaf de luchthaven van Aruba checken in op een wijze die lijkt op het inchecken op een binnenlandse vlucht binnen de Verenigde Staten. Het enige nadeel aan de huidige procedure op Aruba is dat passagiers hun ruimbagage afgeven bij het inchecken, maar het later voor het aan boord gaan eerst van een lopende band moeten halen en fysiek moeten inchecken op wat figuurlijk Amerikaanse grondgebied is. De Amerikaanse veiligheidsregels brengen met zich mee dat passagiers met hun eigen koffer de Homeland Security passeren. Deze procedure is tijdrovend, maakt het vertrek van passagiers minder prettig en verhoogt de kans op vertraging omdat zich tijdens topdrukte lange rijen vormen voor de immigratie en douane.
De luchthaven is in overleg met de Amerikaanse autoriteiten om te kijken of er een scan kan worden gemaakt van de inhoud van de bagage na het inchecken, zodat de passagier niet meer fysiek zijn of haar koffer hoeft op te pakken voor vertrek. Het tonen van de instapkaart die correspondeert met een scan van de inhoud van de koffer volstaat om langs de Homeland Security te gaan. Veiligheidsmedewerkers hoeven dan alleen maar routinecontroles uit te voeren. Als dit systeem op Aruba Airport wordt ingevoerd, betreft het een unicum in de luchtvaartwereld.
Door Rob Somsen
We spreken Peter Steinmetz, die in dienst is bij de Nederlandse Schiphol Group, op een maandagochtend op zijn kantoor op de luchthaven. De dag ervoor heeft Martinair voor het eerst sinds zes jaar weer passagiers afgezet op de luchthaven van het tropische eiland.
De activiteiten rond de ontvangst van de Martinair-delegatie brengt voor de luchthavendirecteur de taak met zich mee dat hij in de avonduren op allerlei borrels en etentjes acte de présence moet geven. De voortdurende glimlach op zijn gezicht verraadt dat hij met plezier ook deze uitdagingen van zijn baan accepteert.
Twee jaar geleden liet Luchtvaartnieuws.nl zich uitgebreid informeren over de plannen en de ambitie van de luchthavendirecteur. Op dat moment lag de nadruk op het realiseren van zwarte cijfers voor de luchthaven, die toen al drie jaar verliesgevend was. Al een paar maanden na het interview werd in de zomer van 2005 het nieuws naar buiten gebracht dat er een bescheiden winst geboekt was. Sindsdien wordt het ene na het andere project op de rails gezet om de luchthaven om te vormen tot een prettige, commerciële en efficiënte luchthaven.
Zover is het nog niet helemaal. Er worden nog volop faciliteiten gebouwd en verbeterd. De luchthavendirecteur, die eigenlijk aan het einde van 2007 zou vertrekken, blijft waarschijnlijk langer om de klus met zijn team af te maken.
General en Business Aviation Terminal
De belangrijkste afgeronde projecten sinds 2005 zijn de realisatie van een aparte terminal voor de General en Business Aviation, die aan de andere kant van de start- en landingsbaan ligt. De luchthaven heeft het management tot en met 2016 in concessie gegund aan de Amerikaanse organisatie Universal Aviation. Het gaat om een organisatie met ruime ervaring in deze tak van luchthavenmanagement, die vergelijkbare operaties in Noord- en Zuid-Amerika uitvoert. Het bouwen van de terminal duurde twee jaar en kostte 1 miljoen Amerikaanse dollar. De terminal beschikt over eigen douanefaciliteiten, een duty free shop en een restaurant. Passagiers die aankomen op de terminal kunnen gebruik maken van een limousine-service. Geen overbodige luxe voor de Amerikaanse beroemdheden die het eiland regelmatig aandoen. Het vervoer op de Business en General Aviation terminal is het afgelopen jaar met negentien procent gegroeid.
Passagiers vervoer
De eerste zes maanden van 2006 begonnen slecht voor de luchthaven, met een passagiersafname van negen procent vergeleken met 2005. In de tweede helft van het jaar trok het vervoer aan waardoor de luchthaven uiteindelijk vier procent lager scoorde dan in 2005. Het passagiersvervoer over de eerste twee maanden van 2007 laat een plus zien van negen procent. Met de wetenschap dat de bestaande maatschappijen blijven en onder andere Martinair en JetBlue meer vluchten uit gaan voeren, durft Steinmetz nu reeds de verwachting uit te spreken dat er in 2007 wordt geplust ten opzichte van 2005. Daarnaast is de luchthaven in gesprek met een aantal Amerikaanse low cost maatschappijen, waarbij de gesprekken met prijsvechter Spirit het meest veelbelovend lijken.
Aandeel Europa laag
Het vervoersaandeel van Europese maatschappijen op de luchthaven is laag. Slechts zeven procent van de passagiers reist van of naar Europa, terwijl de Verenigde Staten en Canada goed zijn voor 67 procent. Daar komt bij dat Steinmetz niet enthousiast is over vluchten die vanuit Europa komen en een tussenlanding maken voordat Aruba wordt aangedaan. Een voorbeeld hiervan is de huidige MD-11-verbinding die KLM onderhoudt, met een tussenstop op Sint Maarten. "Dit gaat ten kosten van de kwaliteit", vindt Steinmetz. Martinair lijkt het iets beter te doen met een rechtstreekse vlucht vanuit Amsterdam. Nadeel is dat de Nederlandse vakantiemaatschappij op de terugvlucht een stop in Curaçao maakt. Naast de Nederlandse maatschappijen KLM, ArkeFly en Martinair vliegt de Britse touroperator First Choice op dit moment in de winter eens per twee weken naar Aruba. First Choice gaat de frequentie verhogen naar éé maal per week. Eens in de veertien dagen vliegt de maatschappij dan vanaf Londen Gatwick naar Aruba, en eenmaal vanaf de luchthaven van Manchester.
Baanvernieuwing en -verlenging
De landingsbaan van Aruba is niet alleen hard aan vernieuwing van de toplaag toe, maar moet ook verlengd worden. De luchthavendirecteur beaamt dat de huidige slechte kwaliteit van het asfalt ingrijpen noodzakelijk maakt. Om te onderzoeken hoe de nieuwe deklaag van de landingsbaan een langere levensduur kan krijgen, is de hulp ingeroepen van de Nederlandse Ingenieursbureaus NACO (Netherlands Airport Consultants) en Koac-NPC. Volgens Steinmetz is de tien jaar oude taxibaan nog wel in orde. De landingsbaan begint echter scheurvorming te vertonen en kan eventueel tot schade aan voertuigen leiden als er niet tijdig wordt ingegrepen. Daarnaast hebben andere verharde delen van de luchthaven te maken met spoorvorming. "Het ligt waarschijnlijk niet aan de kwaliteit van het asfalt, maar aan de onderlaag", meent de luchthavendirecteur.
In 2008 wordt de huidige start- en landingsbaan met 150 meter verlengd. Dit is nodig om een grotere veiligheidszone te creëren. De verlenging (een zogenoemde ‘start extension’) vindt plaats vinden aan de zijde waar in de meeste gevallen wordt geland. Dit betekent dat de huidige naderingslichten vernieuwd en een stuk verder in zee geplaatst worden. Na de baanverlenging kan een MD-11 met volledige belading richting Europa vertrekken, vanuit de bufferzone vlak tegen de zee.
De normale onderhoudswerkzaamheden aan de baan gaan 's nachts plaatsvinden, zodat het vliegverkeer er weinig tot geen hinder van ondervindt. Alleen tijdens het verlengen van de baan is er tijdelijk minder baanlengte beschikbaar. In die periode gelden voor de MD-11's van KLM beladingrestricties. De kosten van de baanverbetering worden betaald uit de cashflow die de luchthaven genereert.
Commercie is de focus
Naast de benodigde technische vernieuwingen is het thema op de luchthaven het optimaliseren van de inkomsten uit de shopverkoop op de luchthaven. Er zijn nieuwe contracten gesloten met shopeigenaren voor de huur van ruimten. De luchthaven ontvangt een commissiepercentage van de omzet van de shophouders. Tijdens een uitgebreide rondgang op de luchthaven toont Steinmetz wat er aan wordt gedaan om de luchthaven te verfraaien en de kooplust van de passagiers in het taxfree-gedeelte te verhogen. De luchthaven wordt op allerlei fronten voorzien van een fraaier interieur. Ook komen op sommige plaatsen glaswanden in plaats van muren, waardoor wachtende reizigers zicht krijgen op het platform. ‘Reina Beatrix Airport’ komt door deze veranderingen meer tot leven.
Naast de omzet uit de shops als middel om de luchthaven gezonder te maken zet Steinmetz zich in voor de behoud van de huidige carriers als luchthavengebruikers, én voor het aantrekken van nieuwe maatschappijen, bij voorkeur low cost maatschappijen. De huidige capaciteit van de luchthaven is 2,4 miljoen passagiers per jaar. De luchthaven werd het afgelopen jaar slechts door 1,6 miljoen passagiers gebruikt, wat betekent dat er voldoende ruimte is om te groeien.
Vooruitstrevend concept
Uniek zijn de plannen te noemen - althans voor de Antillen - om zelfbediening check-in terminals te installeren op de luchthaven en in hotels. Uniek, maar aan de andere kant ook te verwachten van een directeur die bij de Schiphol Group op de loonlijst staat. Passagiers van KLM en het Canadese Sky Service kunnen als eersten gebruik maken van de self service check-in kiosken. Zodra beide maatschappijen hiermee werken wil Steinmetz dat er met zogeheten common terminals gewerkt kan worden, zodat alle maatschappijen gebruik kunnen maken van gestandaardiseerde self service terminals. De Amerikaanse maatschappijen, de grootste doelgroep op de luchthaven, hebben allen hun eigen software en kunnen nog niet meedraaien op de terminals die KLM gaat gebruiken. De luchthaven is in gesprek met software provider SITA om een oplossing te vinden voor de Amerikaanse maatschappijen, omdat er belangrijke efficiencyvoordelen te halen zijn als passagiers van deze maatschappijen zelf kunnen inchecken.
Vereenvoudigde pre-clearance
Passagiers die met een Amerikaanse maatschappij vertrekken vanaf de luchthaven van Aruba checken in op een wijze die lijkt op het inchecken op een binnenlandse vlucht binnen de Verenigde Staten. Het enige nadeel aan de huidige procedure op Aruba is dat passagiers hun ruimbagage afgeven bij het inchecken, maar het later voor het aan boord gaan eerst van een lopende band moeten halen en fysiek moeten inchecken op wat figuurlijk Amerikaanse grondgebied is. De Amerikaanse veiligheidsregels brengen met zich mee dat passagiers met hun eigen koffer de Homeland Security passeren. Deze procedure is tijdrovend, maakt het vertrek van passagiers minder prettig en verhoogt de kans op vertraging omdat zich tijdens topdrukte lange rijen vormen voor de immigratie en douane.
De luchthaven is in overleg met de Amerikaanse autoriteiten om te kijken of er een scan kan worden gemaakt van de inhoud van de bagage na het inchecken, zodat de passagier niet meer fysiek zijn of haar koffer hoeft op te pakken voor vertrek. Het tonen van de instapkaart die correspondeert met een scan van de inhoud van de koffer volstaat om langs de Homeland Security te gaan. Veiligheidsmedewerkers hoeven dan alleen maar routinecontroles uit te voeren. Als dit systeem op Aruba Airport wordt ingevoerd, betreft het een unicum in de luchtvaartwereld.
Door Rob Somsen
