Valt er nog iets aan de krimp te doen?
“Het politieke voornemen is helder, van 500.000 naar 440.000, maar we hebben in Den Haag wel onze zorgen geuit en vragen gesteld. Zo is er een juridische procedure voor nodig, ook in Europa. In Brussel zal de Nederlandse regering moeten aantonen in het kader van een gebalanceerde aanpak niet anders te kunnen dan krimpen. Ik ben benieuwd wat daar uitkomt. Op deze manier is het nog nooit ergens anders gedaan. De termijn van 1 november 2023 is erg kort en daar heb ik minister Harbers ook op gewezen. Zo moet er in Nederland ook weer een aanpassing van de MER komen.”

Wat baart u het meeste zorgen in dit dossier?
“De vrachtsector. Bij ‘440’ komen we in een situatie van schaarste terecht: de vraag naar capaciteit is groter dan het aanbod. Toen we niet meer konden uitbreiden in 2017, 2018 en 2019 omdat we aan het plafond van 500.000 zaten, zag je meteen een negatief effect op de full freighters, die het altijd moeilijker hebben gehad om start- en landingsrechten op te bouwen en slots te krijgen. Die situatie zal erger worden na de krimp. Vracht is een belangrijke branche, voor Schiphol én voor Nederland: producten die hier worden gemaakt, van bloemen tot medicijnen en chips van ASML gaan allemaal via Schiphol over de hele wereld. Ja, veel goederen gaan via de belly van passagierstoestellen, maar ook full freighters zijn onmisbaar en houden de operatie als zodanig mede in stand. Bedrijven als Dnata doen belangrijke investeringen op Schiphol in de vracht, met de bouw van nieuwe loodsen.”

Wat is wat dit betreft het vooruitzicht op lange termijn?
“De minister heeft gezegd dat het later weer mogelijk is voor Schiphol om zich binnen milieugrenzen te ontwikkelen. Hij heeft ook genoemd dat de volumegrens weer kan vervallen. Dit biedt perspectief. Waar we zo snel mogelijk naar toe willen is Schiphol te laten opereren binnen milieugrenzen. We sturen aan op beter vliegen, een herziening van het luchtruim, inzet van zuiniger toestellen, biobrandstoffen, algehele verduurzaming, dalende lijn op CO2 en geluid. Zo verdienen we ontwikkelruimte, met meer vluchten, bínnen de milieugrenzen. We moeten af van al dat gedoe natuurlijk.”

Verwacht u dat airlines in reactie op de krimp grotere vliegtuigen zullen inzetten?
“Jazeker, het logische effect van schaarste in bewegingen is de inzet van grotere machines. Turkish vliegt nu al naar een Istanbul met een Boeing 777-300ER in plaats van de Boeing 737. Er vliegen nu ook widebody-toestellen van Schiphol naar Madrid, Helsinki en Reykjavik. Deze ontwikkeling bestond al en zet door. Het leidt tot een behoorlijke passagiersgroei de komende jaren, want de vraag is er wel: Nederlanders willen weer vliegen. Dit betekent dat wij op termijn de nieuwe terminal nodig hebben, die we al hadden gepland, ook bij minder vluchten. Het is ook een investering in kwaliteit.”

Lees het hele interview in de september-editie van Luchtvaartnieuws Magazine. Daarin worden ook de andere problemen van Schiphol uitgebreid besproken. Klik hier om een los exemplaar te bestellen. Abonnees ontvangen het nummer komend weekend op hun deurmat of in hun mailbox.