'Two munths ago I coudn't even spel pilut. Now I are one!' Deze tekst stond op een sticker die ik van iemand kreeg, toen ik net mijn vliegbrevet had gehaald. Na twee jaar ploeteren en een hele hoop examens, was mijn portemonnee weliswaar leger dan leeg, maar dat felbegeerde papiertje had ik op zak. De tekst van die sticker kwam weer helemaal terug toen ik van de week hoorde dat er in China minstens 192 piloten met vervalste papieren rondvliegen. Dat is nog eens een efficiënte manier om het pilotentekort in het verre oosten aan te pakken.

In tegenstelling tot de armoedige toestand op de West-Europese en Amerikaanse luchtvaartmarkt is er in China namelijk een enorme vraag naar piloten, dus als je er zo snel een flink aantal bij kunt maken, is dat mooi meegenomen.

Wat hadden die Chinese piloten nou eigenlijk precies gedaan? In tegenstelling tot de vorig jaar opgepakte Zweedse Corendon-piloot, die zijn vliegbrevet echt vervalst had, hebben zij niets anders gedaan, dan wat er al jaren op kleinere en grotere schaal wereldwijd in de luchtvaart gebeurt. Naast hun echte vlieguren, maakten ze tijdens hun opleiding ook een flink aantal zogenaamde Parker, Bic of Cross-uren. Uren die wel in een logboek staan, maar nooit gevlogen zijn.

Uiteindelijk hebben die ballpointpiloten natuurlijk wel hun examens gehaald en hun vliegbrevet gekregen. Ze voldoen dus blijkbaar wel aan de eisen. En als ze dan gaan solliciteren, zullen ze toch echt weer moeten laten zien dat ze het vak beheersen. Eenmaal aangenomen moet iedere vlieger tot aan zijn pensioen wederom een paar keer per jaar aantonen dat hij aan alle eisen voldoet tijdens simulatorbeurten, theorie-examens en praktijkchecks.

Aan het aantal vlieguren als ervaringseis wordt over het algemeen veel te veel waarde gehecht. Iemand die bijvoorbeeld duizend vlieguren heeft gemaakt op vluchtjes van één uur in het drukke Europese of Amerikaanse luchtruim, heeft waarschijnlijk duizend starts en landingen vanuit de cockpit actief meegemaakt. Dat zijn duizend echte vlieguren.

Zijn collega is langeafstandspiloot op een Jumbo en heeft in diezelfde duizend vlieguren - als het meezit - misschien wel twintig starts en landingen gemaakt. Bovendien heeft hij van al die vlieguren een paar honderd uur lekker liggen pitten in een van die heerlijke pilotenbedjes. Wat is dan de waarde van een vlieguur in een logboek?

Duizend vlieguren meer of minder. Het kan voor een piloot het verschil zijn tussen wel of geen baan. Een promotie tot gezagvoerder kan daardoor eerder of juist veel later plaatsvinden. Ik begrijp die Chinezen wel.

Jan Cocheret